Weekendje weg

De plaatselijke boekhandel die elke zaterdag het trefpunt vormde van mijn Koffieclub heeft zijn leescafé nog steeds niet geopend. Het zie er ook niet naar uit dat dat spoedig zal kunnen gebeuren. De dringende adviezen die veronderstellen dat als wij die raadgevingen opvolgen wij het virus onder controle kunnen krijgen, verhinderen een lucratieve exploitatie van het café. Bovendien zouden wij met ons tienen met inachtneming van de voorschriften niet eens in het café passen. Al maanden leidt de Koffieclub nu een zwervend bestaan en treft elkaar op diverse plaatsen. In het begin werd er zelfs wekelijks gezoomd, dan weer troffen wij elkaar in de riante parkachtige tuin van een van ons of boden zonnige caféterrassen met enig passen en meten soelaas. Maar het is en blijft behelpen. De club heeft geen vast thuis meer. Dolend door stad en streek vonden zij altijd wel weer een punt om elkaar te treffen en blijft het zoeken naar een nieuwe vaste plek in de zo goed als ijdele hoop dat ooit het leescafé weer opengaat en voldoende ruimte biedt voor de leden van de Koffieclub voor hun zaterdagochtendlijke ontmoeting.
Op een van die ochtenden ontstond het plan om eens wat langere tijd met elkaar op stap te gaan. Een weekendje weg. Het plan viel in goede aarde, wat heet, schoot al snel wortel en er werd een accommodatie gevonden die ons kon herbergen en voldeed aan de voorschriften zoals die op dat moment golden. Een goed geoutilleerd ruim huis in een landelijke omgeving, niet al te veraf, maar ver genoeg om het gevoel van “lekker een weekendje weg” te geven. Plannen werden gesmeed, boodschappenlijstjes gemaakt, menu’s afgesproken en we hoopten op redelijk weer, maar zo niet, wat dan nog. Samen even uit, welk aanlokkelijk idee. Komend weekend was het weekend dat vast gelegd was. Bij de accommodatie werd gecheckt of alles conform de voorschriften door kon gaan. Niets leek het weekendje in de weg te staan.
En toen sprak Rutte, toen sprak De Jonge en Irma tolkte. Verwarring ten top. Wat was een gezelschap, 4 mensen, 30 mensen, wat mocht waar en wat mocht niet? Landelijke richtlijnen, maar regionale duiding. Onzekerheid. Wij wisten niet goed wat te doen. Wel gaan, niet gaan, de accommodatiebeheerders waren ook onzeker, maar zojuist heeft de Veiligheidregio Limburg-Noord gesproken. De accommodatie gaat op slot. We zijn ergens volgend jaar welkom. Voor nu: weekendje weg.