Weski

Nee, van mij geen commentaar op het wel en wee van de gerenommeerde advocaat Mr. I. Weski. Zij zal haar zaakjes meer dan goed op orde hebben, zij is niet voor niets een grote naam in het mij verder onbekende advocatenwereldje en behandelt in het oog lopende en geruchtmakende zaken. Afgelopen zondagavond was zij zomergast in het VPRO-praatprogramma van Janine Abbring. Ik moet bekennen  dat ik het nauwelijks meer opbreng om dat hele programma uit te zitten. Dat lukte mij ook afgelopen zondag niet. Ik zapte er wat langs, bleef soms even hangen, maar besloot uiteindelijk toch mijn kijkheil elders te zoeken. Ik kreeg zelfs spijt dat ik die avond niet gebruikt had om verder te lezen in Pieter Waterdrinkers  ‘De Rat van Amsterdam’.
Vanmiddag bekeek ik de 20 minuten durende samenvatting van het interview.
Ik was getuige van het twistgesprek tussen Weski en Abbring. De laatste probeerde iets dichter bij de mens Weski te komen die echter alle persoonlijke deuren recht in Abbrings gezicht dicht smeet met de mededeling dat zij het over dat soort privézaken niet wilde hebben. En ook al beweerde Abbring dat zij niet uit was op een RTL-Boulevardachtige bekentenis, voor Weski was zelfs de titel van het kinderboek waar zij haar kleinkinderen uit voor las iets waar over zij geen mededelingen wilde of kon doen. Dat waren zaken die buiten de orde van haar zelf gekozen slavenbestaan vielen. Het privédomein bleef voor Abbring, hoe zij er ook op aandrong, een gesloten boek, naar de inhoud daarvan kon alleen maar gegist worden. Het hechten aan het recht op zwijgen hoorde ik zelden harder klinken.
Natuurlijk mag iedereen altijd en overal zelf weten wat,  hoe en hoeveel hij of zij van hem/haarzelf wil laten zien. Maar als je voor jezelf besloten hebt alles wat ook maar een beetje meer privé lijkt te worden afkapt, waarom zeg je dan toch ja op de vraag deel te nemen aan een drie uur durend programma als Zomergasten waarvan je weet dat je ook uitgenodigd bent om wie je bent en niet alleen om wat je bent? En als je koketteert  met een familieband met een wereldberoemd beeldhouwer dan mag je toch verwachten daar meer over te horen dan de mededeling dat daar niets over gezegd gaat worden. Had zij af en toe niet in de derde persoon enkelvoud gesproken, maar in de eerste persoon dan hadden haar woorden zoveel meer kleur en waarde gekregen.

4 reacties op Weski

  1. Henk schreef:

    Precies Jan. Heb wel gekeken en het was zeker interessant want ze is toch wel een niet alledaags persoon en van niet alledaagsen houd ik wel. Maar het werd, en zo verwoordde ik het ook die avond, een college met leerstellingen en maar zelden een gesprek. Er was geen ruimte voor enige twijfel en geen ruimte voor het betrekken van de eigen persoonlijke ervaringen en levenslessen in het laten meebeleven over hoe een standpunt of houding is ontstaan. En dat is nou net het leuke van een gesprek, toch? Enfin.

  2. ineke schreef:

    Je kunt het ook omdraaien: Weski heeft ongetwijfeld vooraf gemeld dat ze niet op privé zaken in zou gaan en toch werd ze uitgenodigd. Dan moet je dat als interviewer ook respecteren. Bovendien openbaarde zij zich wel degelijk aan de hand van haar gekozen fragmenten, haar commentaar daarop en de gekozen thematieken. Een bijzonder krachtige vrouw met interessante standpunten. En zitten wij nou werkelijk te wachten op de titel van het boek dat zij haar kleinkinderen voorleest, of andere privé ditjes en datjes? Ik vond het een top avond!

  3. Bert Aalbers schreef:

    Ik sluit mij geheel bij Ineke aan.

Laat een antwoord achter aan Bert Aalbers Reactie annuleren

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *