Maandelijks archief: juni 2019

Er ligt een fel oranje gekleurd briefje in de bus. Ik word gewaarschuwd om aanstaande woensdag mijn vuilnis al voor half acht ’s ochtends aan de straat te zetten. De vuilophaaldienst zal al rond die tijd tot inzamelen overgaan want … Lees verder →

Ergens in huis, in een verborgen hoekje staan nog de dozen met spelletjes. Al jaren lang staan ze daar te verstoffen en niets te doen. Ze staan niemand in de weg, maar ze zijn zo goed als vergeten. Het is … Lees verder →

Ik weet niet wat zo rond het jaar 0 de ‘lingua franca’ was, zoals dat nu het Engels is. Dat zou best eens het Latijn geweest kunnen zijn. Dat was toch de voertaal van de Romeinen die toen een groot … Lees verder →

Gade is op de terugweg.Vanochtend, zeg maar gerust midden in de nacht, want dat is half vijf voor mij, is ze opgestaan voor 14 uur in de bus. De bus die haar van haar vakantieadres ergens in de Zwitserse Alpen … Lees verder →

Ik weet niet of zij de boom zelf geplant heeft of dat die  er al stond toen zij in het huis trok, nu bijna dertig jaar geleden. Maar hoe dan ook de kersenboom was in de loop der jaren uitgegroeid … Lees verder →

Het zijn doorgaans alledaagse dingen die mij inspireren voor deze steeds weer iets meer dan 300 woorden. Inspireren is eigenlijk een veel te groot woord. Op een dag gebeurt er iets waarvan ik denk dat daar wel wat materiaal inzit … Lees verder →

We eten samen buiten. Zolang het nog kan. Er is zwaar, heel zwaar weer verwacht, maar nu is het nog aangenaam in de tuin bij Zoonlief. Die heeft lekker gekookt en wij, Ex, ik en zijn vrouw genieten van zijn … Lees verder →

Net voor het slapen gaan zap ik nog even langs Nederland 1, 2 en 3. Macht der gewoonte. Het lijkt of ik mij zelf zo geprogrammeerd heb. Nu kan ik haast niet anders meer dan voordat ik de tv uitzet … Lees verder →

Er was een tijd dat voor actievoerend Nijmegen geen buitenland te ver was of er was wel een groep of groepje dat steun verleende aan Verwegistan of een ander exotisch land. Zelfs de gemeente deed daar van harte aan mee … Lees verder →

Vanochtend reed ik op een voor mij bijna onchristelijk tijdstip naar Arnhem. Ik zette Gade op de Sonsbeekzijde van het NS-station af, vanwaar de bus naar haar Zwitserse vakantiebestemming zou vertrekken. Er was geen haltebordje te zien, maar er waren … Lees verder →