Afgezegd

En dan zijn er van die dagen dat op al je afspraken een vloek lijkt te rusten. Nu heb ik helemaal niet zo veel afspraken op een dag, ik kijk wel uit, maar gisteren vielen al de afspraken en afspraakjes in het water of kwamen helemaal niet tot stand.
In de ochtend was er nog niets aan de hand. Die ontrolde zich zoals bijna elke ochtend, ontbijt, krant, kruiswoordpuzzel stukje schrijven en mij verheugen op de koffieafspraak in de vroege middag en later mijn eerder gekochte broek ophalen, die wat vermaakt moest worden.
Halverwege de ochtend bereikt mij haar bericht dat ze de koffieafspraak niet haalt. Te veel werk, te dichtbije deadlines. De afspraak wordt een week verplaatst. Dat maakt ruimte om een vriendin te bellen en te zien of ik daar weer eens op bezoek kan. Maar zij heeft al een andere afspraak die middag. Dan besluit ik maar om naar de stad te gaan en de broek die bij mijn  kledingleverancier op mij zou liggen te wachten op te halen. Een broek heet in die winkel overigens geen broek maar een pantalon. Ik app de mooie A dat ik in de stad ben. Koffie? De mooie A is elders.
Als ik de winkel binnenkom, word ik vriendelijk begroet door Appie (zie blog van 5 oktober). Hij spoedt zich naar achter om mijn broek te halen. Geen broek. Er wordt nog eens gezocht. Nog steeds geen broek en die zou er toch moeten zijn. Maar dan blijkt dat de broek pas morgen van de coupeur terugkomt. Duizend excuses en een kopje cappuccino. Appie leest het blog waarin hij zelf figureert. En glundert. Zijn collega Esther wil ook wel een keer in een blog. Her wish is my command..
Ik ga zonder nieuwe pantalon naar huis. En daar lees ik in een mail dat het bezoek dat ik met mijn mannenclub die avond aan een lokale theatergroep zou brengen op het laatste moment afgezegd is. Een van de  acteurs is ziek geworden.
Een dag vol afzeggingen, gemiste bezoekjes en afwezige broek. Gelukkig wordt de dag afgesloten met de presentatie van bundel van een bevriend dichter, waar ik met Gade nu wel naar toe kan omdat het theaterbezoek niet doorging. Een genoeglijke afsluiting van een op het oog leeglopende dag.