Ander

Het was een goed weekend. Het stond bol van de aardige dingen. Van die dingen die het leven aangenaam maken, een mens gelukkig maken, ja ook een vers kopje thee. Het begon al op de vrijdagavond. Een paar leuke optredens van jonge singer-songwiters. Op zaterdag de ontdekking van een nieuw koffiecafeetje net om de hoek, waar niet alleen de inrichting, maar ook de koffie en de appeltaart is zoals die hoort te zijn. Het weer was prachtig en de golfbaan lag er uitnodigend bij. En ondanks het feit dat ik geen bal sloeg, was het lekker buiten te zijn. En toen kwam W. op bezoek en bleef overnachten. Zaterdagavond was helemaal een hoogtepunt. Wij wonnen met 4-0 en sprankelend voetbal van Groningen. En de zondag was al even plezierig. Weer even naar de golfbaan en W. ingewijd in de beginselen van deze sport, die ik zelfs na 18 jaar steeds minder onder de knie krijg. Maar ik blijf er vrolijk onder. Het is plezierig om ook op dat gebied de ambitie achter je gelaten te hebben. We drinken onze middagkoffie in het nieuwe cafeetje, waar nog steeds alles klopt en de bediening het plezier alleen maar verhoogt.
Als W. vertrokken is wacht ons de zondagavond. We hebben het er vanmiddag nog over gehad dat de zondagavond  vaak zo vervelend kan zijn, zeker als je weer een werkweek wacht. Ik heb daar geen last meer van. Een paar dagen geleden hebben we een film opgenomen. ‘Ich bin die Andere’ van Margaretha von Trotta. De film begint veel belovend. Bijna surrealistisch. Maar wordt allengs voorspelbaar in het onvoorspelbare. We kijken hem toch helemaal uit. Of eigenlijk niet helemaal. Want we hebben hem net te kort verkeerd geprogrammeerd. De slotscène nadert zijn dramatische hoogtepunt. Ik voorspel precies wat er zal gebeuren. Het klopt. Ik krijg dan vaak een wat katterig gevoel, als de regisseur niet creatiever is dan ik. Dat betekent niet dat ik zo goed ben, maar de regie te beperkt. Die verrast me niet. En ik wil verrast worden. We missen de laatste minuut van de film. Het weekend is herinnering. We gaan naar bed. De nacht maakt alles weer goed.

Eén reactie op Ander

  1. babette degraeve schreef:

    “Les vacances de monsieur Roelofs”, jij hebt Tati niet nodig!
    Zie je vrijdag!
    x

Laat een antwoord achter aan babette degraeve Reactie annuleren

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *