Bosrand 15 Oranje, een verjaardag en een val

Het is altijd goed ergens bij te horen. Gezelschap maakt je tot een sociaal wezen. Robinson Crusoë werd pas weer mens toen hij Vrijdag ontmoette. En ik hoorde er gistermiddag ook bij, bij de ruim 5 miljoen die zagen hoe Nederland Europees kampioen werd. Zo goed als in mijn eentje keek naar de hele wedstrijd en de huldiging. Gade nam het staartje van de match mee. Ik weet niet of zij nu meetelt bij de 5 miljoen en hoort ze er misschien niet bij. Ik heb niet het idee dat zij daar erg onder lijdt.
Ik heb genoten van de wedstrijd en van het oranjegevoel wat er om heen hing. Op het sentimentele af. Dat heeft geloof ik iets te maken met de ontwikkeling van mijn frontaal kwab en ouder worden. Dan liggen sentimenten op de loer en laten zich gemakkelijk uiten. Het zij zo, ik ben de schaamte al jaren voorbij. Hoe lang? Misschien wel 22 jaar.
Dit weekend werd D 22 jaar. D is de zoon van vrienden. Ik kan zo goed onthouden hoe oud D is omdat ik de dag na zijn geboorte mijn hartinfarct kreeg en toen een goede maand in het ziekenhuis verbleef. Ik weet niet of je kunt zeggen dat ik toen op het randje van de dood (of is het het randje van het leven) heb gezweefd, maar sinds die tijd heeft mijn leven wel een ander kleur gekregen. Misschien niet altijd helderder, maar wel intenser. Ik leef voor mijn gevoel in blessuretijd of misschien is het toch maar gewoon de tweede helft en ben ik de geblesseerde speler die niet vervangen kan worden omdat hij nog wel in staat is een beslissende pass te geven.
Ik had gisteren ook nog beloofd over onze fietstochten over de Dwingeloose Heide te berichten, Die hebben we inmiddels van noord naar zuid en van oost naar west doorkruist, behendig laverend op mijn driewieler over de soms smalle paden. Met ware doodsverachting (wat kan mij nog gebeuren) neem ik dan een stukje berm mee, vertrouwend op de stabiliteit van mijn fiets. Een tegenligger ontweek mij door ook een stukje de berm in te sturen, maar een gemeen randje deed hem vallen. Een bloedende snee op zijn neus en binnen de kortste keren een heuse fietsfile. Dat was het spannendste wat ik had meegemaakt op deze vakantie. Nederland-Denemarken moest nog gespeeld worden.