Comité

Ik ben dol op comités. Als iedereen in tenminste een comité zou zitten, zou de wereld er veel gezelliger en beter uitzien. Het zou een verplichting moeten worden. En wat mij betreft zelfs een toevoeging aan artikel 1 van de grondwet. Die zou dan luiden: “Allen die zich in Nederland bevinden, worden in gelijke gevallen gelijk behandeld. Discriminatie wegens godsdienst, levensovertuiging, politieke gezindheid, ras, geslacht of op welke grond dan ook, is niet toegestaan. Tevens dienen zij lid ten zijn van tenminste een comité”. Dat comité hoeft niet groot of belangrijk te zijn, niet internationaal of wereldomspannend. Nee, bij voorkeur niet. Het moet klein, dichtbij en behapbaar zijn. Niet een te groot doel, maar gewoon iets dichtbij. Het moet wel iets zijn dat te groot is voor een persoon en daarom bestaan er ook geen eenpersoonscomités. Echte comités, al dan niet met beperkte rechtsbevoegdheid, brengen  de ene mens nader tot de ander.
Gisteren was ik te gast bij zo’n comité. Dat is druk in de weer iets te organiseren. Dat is ook een kenmerk van een comité. Ze moeten wel ergens mee bezig zijn. Nominale comités tellen niet mee. Er moet wat, hoe summier ook, inhoud zijn. Het moet ergens over gaan. Het comité waar ik te gast was is druk bezig met de organisatie van iets. Doet er niet toe wat, maar ze zijn er maar druk mee. Zaal moet ingericht worden, persberichten geschreven, affiches opgehangen en flyers verspreid. En dat in wel twee of drie aanpalende gemeenten. Ik ben uitgenodigd om in het kader van de activiteiten ook iets te doen. Even wordt geprobeerd mij ook lid van het comité te maken, maar dat gaat mij te ver. Ik zit al in een comité en het moet natuurlijk niet te gek worden. Ik geef het comité nog wat voor de hand liggende adviesjes, maar dat maakt mij nog geen comitélid.
Tijdens de bijeenkomst drink ik twee kopjes koffie en eet ik een koek. Aan het eind van de bijeenkomst biedt de gastheer nog een consumptie aan. Maar die sla ik af. Ik wil mij niet te veel binden en gun het comité ook wat tijd voor zichzelf. Er is nog veel te doen.

Geef een reactie

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *