Concepíon

In het begin van de jaren 90 van de vorige eeuw was ik een aantal malen in Nicaragua. In Masaya, zusterstad van Nijmegen. Ik was daar ook een keer in deze tijd van het jaar. De stad hing al vol met kerstsymbolen. En dat waren dan vooral zeer Amerikaans uitziende kerstmannen in allerlei maten en vormen. Het is even wennen. 30 graden, strakke zon, palmen en daarbij dan rendieren en kerstklokken. Ik was daar ook op 8 december. Gisteren dus een jaar of 17, 18 geleden. 8 december is daar een fikse religieuze feestdag.  Inmaculada Concepcíon. Het feest van de onbevlekte ontvangenis van Maria. De meeste mensen hebben voor hun huis een Maria-altaartje opgericht.Een tafeltje met een Mariabeeld erop, versierd met bloemen en lichtjes. Er trekken processies door de versierde straten van stad, kleine wandelorkestjes spelen Marialiedjes of gewoon gezellige deuntjes en de kinderen rennen van huis naar huis, halen zoetigheid op bij de mensen, zoals hier met Sint Maarten nog sporadisch gebeurt en overal hoor je roepen: “¿Quién causa tanta alegría?” Met daarop het antwoord:“¡La Concepcíon de María! “ Wat veroorzaakt al die vreugde? De ontvangenis van Maria! En dat gelardeerd met vuurwerkknallen en lichtpijlen. 8 december is in Nicaragua een nationale feestdag.
Ik verzamel al sinds jaar en dag Mariabeelden en op mijn kleinste kamertje hangen tientallen afbeeldingen van de maagd der maagden. Ik deed dat lang voordat het een al weer voorbije mode was. Waarom. De Mariafiguur sprak mij wel aan. Sterke vrouw, misschien wel. Een archetypische oermoeder, boven alle feilen en falen verheven. Maar misschien geef ik nu wel veel te mooie woorden aan een kleine verzameltic. Mijn beelden hebben allemaal een eigen verhaal. Gekocht op een speciale plaats, gekregen van speciale mensen. Met hun  60-en staan ze in de vitrinekast op mijn werkkamer.
Gisteren regende en stormde het. En hier niks geen altaartjes, muziek, processies, snoepgoed of opgewonden kreten, laat staan vuurwerk. Een beeldje komt uit Nicaragua. Ik zie in haar ten hemel opgeslagen ogen een stil heimwee naar haar land van herkomst.

Geef een reactie

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *