Dansen

Deze hele week staat in het teken van lopen. Beter gezegd van wandelen. Vier dagen lang en voor heel wat deelnemers vier lange dagen. Ik zelf zal geen stap verzetten die naar een medaille of ander waarderingsteken leidt. Ik kijk wel uit. Wandelen is voor mij iets dat geweest is. Soms vind ik dat jammer, soms heel jammer, soms een beetje. Maar het is zo als het is. Nee, ik loop niet, maar ben wel weer actief in de dienst Communicatie van de 4Daagse en beleef zo dat Nijmeegse wereldfestijn op eigen wijze.
Dit jaar is het de 97e 4Daagse. Ik heb alle naoorlogse marsen op de een of andere manier bewust en een enkele onbewust meegemaakt. Toen ik in 1946 , net een half jaar oud in mijn wiegje lag, voerde de route langs mijn ouderlijk huis. Ik moet ze toen hebben horen marcheren. Kan niet anders, al herinner ik het mij niet.
Een paar jaar later zat ik in buiten op een stoeltje in de frisse ochtend van een zomerse dag te kijken naar de passerende wandelaars en nu maak in voor het 14e jaar de 4Daagse mee als lid van wat met een heel groot woord het Uitvoerend Comité (UC) heet. Ruim 300 vrijwilligers die van allerlei zaken rond de 4 Daagse verhapstukken.
De 4Daagse is een traditierijk gebeuren. Voor het UC begint het op zaterdagmiddag al met de openingsvergadering, traditioneel gevolgd door een barbecue. Het moment van “Hallo, leuk je weer te zien” en “Alles goed? Ja toch zeker, hè.” Er is muziek, gepraat en dit jaar voor mij voor het eerste in al die 14 jaar dans. De muziek was aanstekelijk, een paar pasjes gauw gemaakt en voor ik het goed en wel wist was ik aan het swingen. Mijn spontane danspartner doet onderzoek naar de inspanningen die de oudere wandelaar zich kan permitteren tijdens de mars. Het leek of zij haar onderzoek uitbreidde naar de inspanningen van de oudere vrijwilliger bij het openingsfeest. Toen ze merkte dat het wat te heftig werd voor mijn wankele conditie fluisterde: “Huppel maar wat op je plaats, ik draai wel om je heen.” Maar dat liet ik mij niet zeggen. Ik danste vlijtig door. Toen we weer zaten, ik hijgend en wel, vond ze dat ik redelijk snel herstelde. Zij kan het als hoogleraar inspanningsfysiologie weten. Voor mij was de 4Daagse echt begonnen.

Geef een reactie

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *