Deal

Het terras is vol. Het had veel voller gekund maar de herbergier heeft de dan nog geldende restricties keurig toegepast. Er is veel ruimte tussen de tafeltjes ingelaten  en aan elk tafeltje is maar plaats voor twee.Met roze tape is op de grond een verplichte looproute aangegeven en om de meter een sticker met de opdracht anderhalve meter afstand te houden. En natuurlijk staat er het flesje handgel. Het is goed dat het terras vol is. Het is sowieso veel te heet om in de blakerende zon te gaan zitten. Binnen is in de eeuwenoude pleisterplaats nog ruimte te over en bovendien aangenaam koel. Een uitgelezen plaats om voor het boodschappen doen een lichte lunch te gebruiken. Het is onze vakantie die wij in dit grensgebied als huisoppassers in het riante onderkomen van vrienden doorbrengen. Duitsland is aan de overkant van de straat en de kortste weg naar het nabije dorp voert langs twee grensovergangen. Bij een ervan staat een macht aan marechaussee te controleren en duidelijk te maken dat er toch twee landen zijn. Wij op de fiets mogen door, op de parkeerplaats worden twee Poolse auto’s aan een nader onderzoek onderworpen.
“Tafel voor twee?” Het dienstertje wijst ons een plekje. Een tafel verderop vergaderen drie heren. Duidelijk geen dagjesmensen, maar een zakelijke afspraak. Anderhalve meter afstand zijn wij zeker van hen verwijderd, maar dat is te weinig om hun bespreking niet zo goed als letterlijk te kunnen volgen. De baas van het etablissement is in overleg met een drankenleverancier. Zo te horen is de leverancier zelf aan het geloven hoe mooi het contract wel niet is wat hij kan aanbieden, de waard is duidelijk sceptischer. Termen als huiswijn, exclusiviteit, consignatie, omzetstijging, kwantumkorting, halve literflessen, afrekening en garantie vliegen laag over.
Gade lepelt haar tomatensoep, ik geniet van mijn tosti Hawaï. Wij zijn getuigen van het sluiten van een werelddeal of van het feit dat iemand in het pak wordt genaaid of iets daar tussenin. Er worden, alsof er geen corona bestaat,  handen geschud. Wij bestellen een cappuccino. “Goede deal”, zeggen de mannen tegen elkaar.
Op de terugweg geen marechaussee meer bij de grens, alleen een lege auto met Pools nummerbord.

Geef een reactie

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *