Dorpsplein

De afgelopen maanden was mijn huis alleen maar via een fikse omweg bereikbaar. Dat fikse viel eigenlijk ook wel weer mee, maar soms moet je in een verhaal een beetje overdrijven. Goed voor de geloofwaardigheid, in ieder geval voor het inlevingsvermogen van de lezer. Die onbereikbaarheid werd veroorzaakt door de reconstructie van de straat waar mijn straatje een zijstraat van is. Die zo gemakkelijk te berijden straat moest op de schop. Een of andere slimmerik die alles weet van stadsinrichting had verzonnen dat die overigens goed toegankelijke straat een ander aanzien moest krijgen en hij was vlijtig aan de gang gegaan op zijn tekentafel en al schetsend kwam hij er op om de straat de allure te geven van een dorpsplein. Dat zou de belevingskwaliteit en het woonplezier danig verhogen. Dacht hij. Helaas had hij geen chef die het niet met hem eens was, dus werd deze overbodige face-lift in gang gezet. Asfalt werd opgebroken, lantarenpalen weggehaald, de straat werd een bouwput. Omleidingsroutes en alternatieve fietspaden werden tijdelijk ingericht en aangegeven met grote rode en witte plastic blokken. De woonomgeving van mijn toch zo genoeglijke straat werd getransformeerd en leek gedurende een paar maanden op de eerste de beste grensovergang tussen Rusland en een Baltische staat waar je ook alleen maar slalommend tussen allerlei barricades van de ene naar de ander kant kon komen.
Het werk loopt nu op zijn eindje. Nieuwe lantarenpalen zijn geplaatst, klinkers over de gehele breedte van huis tot huis laten je raden wat bedoeld is als rijweg, fietspad of trottoir. Immense bloembakken, ook te gebruikenĀ als zitbankjes wachten op de planten en zijn nu nog gevuld met alleen maar zwarte aarde. De vernieuwde straat lijkt op alles behalve op een intiem dorpsplein. Wat op een tekentafel zo aardig oogt, kan bij de uitvoering tegenvallen. De winkeliers willen hun reclameborden toch kwijt, borden die op het ontwerp nietĀ ingetekend waren en nu het gewenste beeld verstoren.
Wat moet je ook met een dorpsplein midden in de stad? Als ik zo graag aan een dorpsplein wil wonen ga ik wel verhuizen.

1 reacties op Dorpsplein

  1. Ad Lansink schreef:

    Goed geschreven Jan. Na twee wandelingen over het zogenaamde Dorpsplein (dat overigens nog niet af is) en twee autoritjes in een richting bekruipt ook mij het gevoel, dat de Daalseweg er niet beter op wordt. Maar misschien moeten we even wachten tot de bloemen bloeien in de bakken en de Nijmegenaren de banken weten te vinden.

Geef een reactie

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *