Dreun

Op 6 april schreef ik voor het laatst over mijn wederwaardigheden met een glasvezelprovider. Ik zou daar een jaarabonnement hebben afgesloten. Intussen was ik overgestapt naar een andere provider zonder glasvezel. Want op glasvezel leek je te kunnen wachten tot je een ons woog. Iets dat mij bij leven niet zal overkomen. Intussen is er het een en ander gebeurd. Het glasvezelnet ligt er. Weliswaar in het geheel niet operationeel. Het eindigt met twee oranje draadjes die bij mijn gevel de grond uit komen piepen. En ik poogde mijn abonnement dat ik volgens zeggen van de glasvezelaar bij hen had afgesloten op te zeggen. Er van af te komen. Maar dat leek onmogelijk. Mijn blog van 6 april eindigde ik dan ook met: “Maar voorlopig lijkt het zo dat ik vast zit aan een toekomstig abonnement voor een dienst die ik nu nog niet kan en straks niet meer wil gebruiken. Inderdaad, een soap dreigt. En zoals bij een echte soap: wordt vervolgd.”
Op dit moment dreunen een straat verder de machines die de klinkers  aanstampen. Nu wordt daar het glasvezelnet aangelegd. In ieder geval de draden getrokken. En dat brengt mij er op dat ik verzuimde de afloop van mijn opzegavontuur te melden. Ik kreeg dus een brief dat ik er aan vast zat. Geen terugkeer mogelijk. Ik bel weer. Een vriendelijke jongen meldt mij dat ik een klacht moet indienen. Geen verzoek, maar een klacht! Per mail. Net die week besteedt het tv-programma Radar aandacht aan de glasvezeljungle. De provider waar ik bij zit, wordt met name genoemd en mijn contract blijkt helemaal geen contract te zijn, zegt de tv.  Ik mail dus naar de provider. Krijg per kerende post een ontvangstbevestiging. Het grote wachten begint. Veertien dagen later krijg ik een mail.  De tekst: “Bedankt voor uw e-mail. U wilt uw abonnement opzeggen. Wij gaan uw abonnement per direct opzeggen. Op de datum van deze e-mail is uw abonnement bij ons gestopt. Met vriendelijke groet, Medewerker Klachten.”
Ik draai het mailtje uit en berg het heel goed op. Mijn soap heeft een happy end.
Een straat verderop dreunt de klinkeraanstampmachine nog steeds.

Geef een reactie

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *