Epidemie

De vraag lijkt niet meer of, maar veel meer wanneer het coronavirus dicht bij zal toeslaan. Het aantal patiënten neemt hand over hand toe en de eerste dode is al gevallen. Een man van 86. Nu is dat niet echt een leeftijd waarvan je denkt tsjee wat jong om dood te gaan. Misschien had die meneer ook zonder corona-besmetting het mogelijk niet lang meer gemaakt, maar het verband tussen zijn dood en het virus was overduidelijk aangetoond. Hij is de eerste van de, ja van hoeveel?
In de krant staat een kaartje waar de Nederlandse spreiding van het virus wordt geïllustreerd. Het Utrechtse Houten spant op dit moment de kroon, al lijkt mij dat niet iets om trots op te zijn. Gade moet over een paar dagen in Houten zijn. Met mij vraagt zij zich af of het we verstandig is om daar naar toe te gaan. Een keer extra je handen wassen zal wel niet echt helpen. Zij moet daar naar een afscheidsreceptie. Recepties zijn toch bij uitstek de plaats waar handen geschud worden, een van de gelegenheden waarbij het virus mooi de kans krijgt van de een naar de ander over te wippen. Soms denk ik dat je de goden niet moet verzoeken. Maak er maar een handenschudloze bijeenkomst van.Zelfs de bisschoppen hebben gewaarschuwd om bij de vredeswens elkaar wel de vrede te wensen , maar dit niet meer zoals gebruikelijk met een handdruk te bevestigen. Afgelopen zondag leidde dat in mijn kerk tot wat koddige taferelen van naar elkaar zwaaiende, knikkende en buigende mensen.
Ooit, jaren geleden bezocht ik als Gades partner met haar het Amsterdamse boekenbal. Een bijeenkomst waar het vaak niet alleen bij handen schudden blijft. Vandaag is de 85e editie van de feestelijke opening van de Boekenweek en ik hoorde dat de gasten een begroetingsadvies hebben gehad. In Frankrijk heeft de president de kus (en in dat land wordt er heel wat afgekust) in de ban gedaan.
Ik behoor tot verschillende risicogroepen. Ik voel me niet grieperig en  heb geen koorts, zelf geen verhoging.