Fietsvervoer

De Achterhoek is weer ingeruild voor de eigen vertrouwde omgeving. Harrie heeft  even nodig om aan ons te wennen, maar als ze dat heeft gedaan zijn de aanhankelijkheidsbetuigingen harerzijds niet van de lucht. Zij lijkt niet genoeg te kunnen krijgen van het het geven van kopjes en nestelt zich behaaglijk op mijn schouders als ik weer aan mijn bureau zittend de mail doorneem. Weer thuis.
De goede vriend heeft mijn driewieler ook weer keurig thuis afgeleverd. Zonder dat vervoermiddel zou mijn Achterhoeks verblijf maar half zo leuk zijn. Op een tweewieler waag ik mij niet meer. Daarop heb ik dan toch het gevoel dat mijnheer Parkinson achterop de bagagedrager meerijdt. Hij zit daar allesbehalve rustig en dat maakt het voor mij niet gemakkelijk het stuur recht te houden. Lang leve mijn driewieler die de mijn ontbrekende stabiliteit compenseert. De Achterhoek is een gebied dat tot fietsen noodt. Ik schreef al eerder dat het een gebied is dat op de maat van paard en wagen gemaakt is en daar past een fietst, zelfs een driewieler, uitstekend bij. Hoe anders is dat met de grote vrachtwagens die kruipend een weg door kleine dorpjes en over smalle landwegen zoeken. Geen gezicht.
Op gans andere wijze worden wij ook nog geconfronteerd met het geweld van het grote vrachtverkeer. Gade heeft haar eigen fiets meegenomen en bij vertrek uit het bos naar huis hebben wij die, naar wij denken, weer stevig op de fietsendrager vastgezet. Op de snelweg tussen D en A worden wij ingehaald door een luid claxonnerende auto. Die maakt ons er op attent dat er iets aan de hand is. We hebben de fiets toch niet stevig genoeg vastgemaakt en die hangt nu zeer schuin op de fietsendrager. Voorzichtig manoeuvreert Gade ons voertuig op de vluchtstrook. Stapt nog voorzichtiger uit. Het vrachtverkeer dendert langs ons heen, doet onze auto schudden. Ik voorzie angstwekkende taferelen. Gade krijgt de fiets weer op zijn plaats. Wij voegen ons weer in de stroom. Koersen naar de dichtstbijzijnde parkeerplaats waar we alles wat we aan de fietsendrager kunnen aandraaien nog eens aandraaien. Op hoop van zegen en we realiseren ons dat fietsvervoer toch nog iets heel anders is dan vervoer per fiets. We zijn weer veilig thuis.

Geef een reactie

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *