Gebakje

Ik heb mensen in mijn omgeving in diverse maten en soorten. Ik heb familie, vrienden, buren, kennissen, collega’s, bekenden, heel veel passanten, intimi. En zo zijn er vast nog wel een paar categorieën te verzinnen. De grenzen tussen die verschillende groepen worden niet streng getrokken. Ik ben daar tamelijk flexibel in. Het kan zo maar gebeuren dat wie ooit tot de intimi behoorde in de loop der tijden en door afstand een vriend is geworden en omgekeerd is mogelijk dat een kennis een vriend werd. Al die categorieën houden geen rangorde in. En de ene categorie is niet per se beter dan de andere. En dan wil ik het niet eens hebben over de categorie facebookvrienden. Dat is een allegaartje van toevallige contacten, familie, voorbijgangers en noem maar op. Opschonen van dat bestand vind ik een moeilijke zaak en ach, ze eten geen brood.
Soms wordt je geconfronteerd met handelingen  waardoor je op eens zeker weet, ja die hoort bij mijn vriendenkring. Niet dat ik daar aan twijfelde, maar soms is het mooi dat bevestigd te zien.
Het is nog maar net half tien. Ik ben mijn ontbijt, muesli, yoghurt en een appeltje aan het bereiden. De bel gaat. Ik verwacht niemand. Zal wel een pakketbezorger zijn. Maar nee, als ik de deur opendoe staat daar, laten we hem maar J noemen, want zo heet hij ook, voor de deur. Hij staat daar met een plastic tasje in zijn hand. Hij: “Goedemorgen”. Ik: “Goedemorgen J. Kom binnen.”  Dan komt het verhaal. J kwam op zijn ochtendwandeling langs de bakker, zeg maar patissier en zag daar de aankondiging voor rabarbergebakjes, vier voor de prijs van drie. Oscar Wilde’s woorden indachtig dat verleidingen er zijn om aan toe te geven kocht hij vier gebakjes voor de prijs van drie. Maar vier gebakjes voor hem en zijn vrouw dat was toch te gortig. En daarom, hij kwam toch langs, besloot hij mij twee rabarbergebakjes te bezorgen, een voor mij en een voor Gade. Ik maak thee voor J en lepel mijn ontbijt naar binnen. En ik weet zeker, dat is vriendschap, in de vroege ochtend twee rabarbergebakjes krijgen.
Ik bewaar ze als toetje bij het avondeten, met een kopje koffie. Ik app J: “Oh, oh wat waren ze lekker.” J antwoordt: “Bij ons ook!”