Go Short-2

Het is warm genoeg om op het terras te eten. Een overigens overvol terras. Nijmegen geniet van deze eerstewarme dag waarop zonder overjas genoten kan worden van wat op een echte lentedag lijkt. Gade en ik hebben om 17.00 uur op het terras afgesproken met onze Litouwse gasten. Eigenlijk te vroeg om te eten maar zij moeten laveren tussen de verschillende programmaonderdelen van het festival, wanneer zij dan weer bij de vertoning van hun film moeten zijn, dan weer bij de min of meer officiële ontvangst van de Litouwse ambassade.
Het charmante dienstertje komt de bestelling opnemen. Zij is verbaasd dat ik weer ga voor het weekmenu, een uitgelezen visschotel: “Dat had u vorige keer toch ook al?” Ik leg uit dat het mij uitstekend smaakte, vandaar mijn keuze . Als het gerecht wordt uitgeserveerd blijkt er geen vis op het bord te liggen, maar lam. Ai, het dienstertje (een omschrijving overigens die haar schromelijk te kort doet) schaamt zich diep. Had niet in de gaten dat het weekmenu inmiddels gewisseld was. Zij put zich uit in duizenden verontschuldigingen. Nergens voor nodig. Het smaakt voortreffelijk. De maaltijd is een plezierig decor voor het gesprek dat we gevieren hebben. We komen heel wat te weten over hoe het is om in een Baltisch land te wonen, met een dagelijks gevoelde dreiging van de overgrote buur die zich in onverbloemde taal uitlaat over zijn plannen. Zo wordt het althans ervaren in het land waar het laatste jaar het patriottisme sterk lijkt toegenomen.
Na de koffie is het tijd voor de film. Zeven korte films uit de Baltische landen. Allemaal zeer verschillend. Van fictie tot animatie met als bindende factor dat in korte tijd het verhaal wordt verteld of een sfeer wordt opgeroepen. En er lijkt nog een overeenkomst, waarvan ik mij afvraag of het toeval is. In zes van de zeven films wordt er stevig gedronken of is er in ieder geval een personage dat dat doet. De volgende ochtend vraag ik aan mijn gasten of dat toch ook niet een beetje een Russische erfenis is. Dat wordt niet ontkend.
Gade en ik nemen afscheid van onze logés. Zij blijven nog een paar dagen. Wij gaan een paar dagen weg. naar Drenthe.