Huiskamercultuur

De vrienden wonen in een ruim huis. Zo ruim dat in de woonkamer wel meer dan 40 klapstoeltjes kunnen staan. En die staan er ook. De vrienden hebben een lentepodium georganiseerd. Het is meer een culturele salon. Ze hebben andere vrienden en bekenden uitgenodigd om iets te presenteren, een lied te zingen, een dans te doen, poëzie te lezen. Dat alles, plus de hapjes en de drankjes zorgen voor een geanimeerde middag. Uiteraard, maar dat hoort bij dit soort bijeenkomsten, laat de techniek het afweten. Een usb-stickje weigert zijn beeldende inhoud over te dragen naar de beamer. Maar gelukkig heeft een van de gasten zijn zoontje van een jaar of tien meegenomen en die weet het probleem in de pauze op te lossen, zodat de fraaie beelden ons niet onthouden worden.
Ik luister naar gitaarmuziek, naar zang, zie buiken dansen, er worden gedichten gelezen en er zijn mensen die hun schilderwerk toegankelijker maken. Ja, zelfs de uitleg van de werking van de nokkenas blijkt tot een beeldende presentatie te kunnen leiden.
Terugkijkend op die vrolijke zondagmiddag wordt het mij duidelijk. Dit lijkt een soort geheime bijeenkomst waar ons soort mensen elkaar ontmoet om cultuur met en aan elkaar te beleven. Ik stel me voor dat cultuur door de boven ons gestelde machten geringeloord wordt. Openbare voorstellingen zijn verboden, musea zijn omgebouwd tot parkeergarages  of huizen een meubelzaak. De subsidiekortingen die zijn opgelegd kunnen alleen maar beschouwd worden als een voorbode op het totale cultuurverbod dat er aan ligt te komen. Onontkoombaar. De linkse kerk kan elkaar alleen nog in het geniep ontmoeten. Het publieke domein haar ontzegd. En dit alles wordt streng bewaakt door de kunst- en cultuurpolitie. Die is in het leven geroepen en betrekt zijn manschappen van een deel van de dierenpolitie, die toch minder te doen kreeg dan gedacht. Dit soort huiskamerbijeenkomsten zijn als de schuilkerken van de katholieken destijds. Zo zal de kunst overleven. Tot er betere tijden komen. En de vergelijking met de katholieke kerk moeten we niet te ver doorzetten. Kan ook wel eens tegen je gaan werken.