Kampioen

Ik heb grote bewondering voor mijn bloggende neef. Hij is een multi-talent dat zich kan laten voorstaan op vele kwaliteiten.Hij runde schouwburgen en theatergezelschappen, schreef tientallen kinderboeken en is nog aardig bovendien. Gisteren waren we bij hem en zijn vrouw op bezoek. We moesten toch in Drenthe zijn voor de voorstelling ‘Het Pauperparadijs’ waar hij helemaal in begin ook nog mee van doen heeft gehad. Gade en ik betrekken op geringe afstand van zijn huis een hotel. Twin Peaks avant la lettre. We duikelen zo enige decennia terug, maar misschien is dat voor Drenthe wel eigentijds. Een vooroordeeltje meer of minder, wat maakt het uit.
Bij Neef bespreken we de familiebetrekkingen en wordt het cultuurbeleid van provincies nog eens grondig doorgelicht. Samen bekijken wij een programma van Omroep Gelderland waarin ik meer dan figureer en dan wacht ons een voortreffelijke maaltijd. Een reuzenkip met risotto al citrone. Om je vingers bij af te likken en dat doen we dan ook. Linzensoep vooraf, ijs toe. Een forse maaltijd, die als het ware om wat bewegingscompensatie vraagt. De volgende dag zal mijn neef zijn jeu-de-boulestitel moeten verdedigen.Hij is sinds jaar en dag de ongekroonde koning van de jaarlijkse strijd, die leden van zijn schoonfamilie uitvechten. Aan de vooravond van die competitie lijkt wat lichamelijke oefening niet verkeerd. De boules worden uit hun foedraal gepakt. Gade, bloggende neef, zijn censor en ik gaan een strijd aan op het scherpst van de snede. De kat Gijs als geïnteresseerde toeschouwer. Omdat we maar met zijn vieren zijn is elke wedstrijd gelijk een halve finale. Ik verlies mijn eerste wedstrijd van neef, maar blijf in de strijd om de derde en vierde plaats fier overeind. Einde eerste ronde. In de tweede ronde, het lijf heeft zich aan het bukken en gooien gewend, is de eerste plaats voor mij. De twee rondes bij elkaar opgeteld zijn neef, Gade en ik ex aequo eerste. Een barrage. Eén boule zo dicht mogelijk  bij het houten balletje gooien. Gade eerst, ruim er naast, Neef gooit, beduidend dichterbij. Het is mijn beurt. Alles of niets. Mijn boule zweeft door het zwerk en ploft op een paar centimeter van het doel. Gewonnen, nummer 1, kampioen. De verhoudingen zijn duidelijk. Je bent pater familias of niet!