Kathedraal

Van een echte Radio Kootwijker mag je het niet zo noemen. Als je dat toch doet maak je onder die bevolkingsgroep maar weinig vrienden, vertrouwt mij een geboortige Radio Kootwijker toe. Dat wat in de volksmond vergeleken wordt met een kathedraal heet officieel Gebouw A. En vooruit De Sfinx. Zo mag je het ook noemen, want dat deed de architect zelf ook. Hoe ik dat allemaal weet? Gehoord bij de presentatie van een boek , zeg maar gerust hèt boek dat Cees van der Pluijm over het werk, ontstaan en bestaan van Radio Kootwijk schreef. Radio Kootwijk, de machtige zender die tot in Indië reikte, maar ook het dorpje bij dat immense Gebouw A, waar de werknemers, die de zender in de lucht hielden, met hun gezinnen woonden. 60 jaar geleden werd de schrijver daar geboren en groeide op , verscholen in de Veluwse bossen. Hij woonde er tot zijn 21e. Nu presenteert hij zijn boek in de totaal gerenoveerde grote hal van Gebouw A. Hij begint zijn praatje met het laten zien van zijn eerste paar schoentjes. Op die schoentjes verkende hij de veilige omgeving. Een bos dat uitnodigde tot zwerven, tot ontdekken. Een paradijslijke poëtische omgeving. In zo’n ambiance moet je bijna wel dichter worden. Daar lijkt dan geen ontkomen meer aan. Eloquent en gevat, maar zijn we anders van hem gewend, presenteert de schrijver zijn boek. Opgedragen aan zijn ouders. Het eerste exemplaar is voor Prof. Mr. Pieter van Vollenhove. Die wordt aangesproken met al zijn mogelijke kwalificaties. Dan weer is hij professor, dan weer meester, maar even vaak gewoon meneer van Vollenhove. Namen zijn deze ochtend toch lastig. Cees wordt in de mond van een der inleiders de heer Pluijm. Ach ja, een naam. Waarom mag je als je er zo uitziet geen kathedraal genoemd worden? Ik krijg toch meer beelden bij een kathedraal dan bij Gebouw A, zelfs al schrijf je het met hoofdletters. Gebouw A, die naam doet me denken  aan mijn diensttijd. Mijn kamer, die ik met veel andere deelde, was in Gebouw F. Als we naar de auto teruglopen en omkijken naar het kathedraleske gebouw horen we in de verte , net als bij aankomst kanonschoten. Het artillerie schietkamp ligt op gehoorsafstand. Ik leg ze maar uit als vreugdeschoten bij het verschijnen van het boek en de restauratie van Gebouw A.

Geef een reactie

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *