Kies

Het is onafwendbaar. Hoe zeer de media nu ook bol staan met berichten over de mogelijkheden om steeds maar ouder en ouder te worden blijft het ontegenzeggelijk waar dat de mens een verslijtbaar wezen. Ooit zal het ophouden (of misschien op een ander manier worden voortgezet, maar dat is en heel ander onderwerp, of misschien ook wel niet). In ieder geval zullen we dan met het tijdelijke ophouden en wat het eeuwige betreft blijft dat hopen en geloven of  wie weet niets.
Op de radio heb ik iemand die er voor doorgeleerd had horen zeggen dat de mens hoe dan ook aan het oxideren is. Wij zijn aan het verroesten, daar helpen nog geen duizend potten menie tegen en zijn er op de wereld geen staalborstels  genoeg om dat proces te keren. Hooguit lukt het om met een supplementje zus en een supplementje zo de teloorgang een beetje te vertragen. Maar wat is 10, 20, misschien wel 40 jaar nu bezien in het licht van de eeuwigheid. Op een gegeven moment moeten wij ons er toch maar, in elke betekenis van dat woord, bij neerleggen.
De mens roest niet alleen, hij (maar ook zij) brokkelt ook gewoon af. We vallen uit elkaar. Botten worden brozer, spieren stijver, we krimpen, horen slechter en de blik, zelfs op oneindig, wordt minder en minder. Een paar dagen geleden ervoer ik dat weer eens heel nadrukkelijk aan den lijve. Ik lunchte in het bekende cafeetje op de hoek. Een zacht bruin bolletje gevuld met een smakelijke saus en kruidige stukjes vlees. Smullen, ik genoot van elke hap. Preteten.  Dan hoor ik zacht krak en proef iets hards. Iets dat ik helemaal niet bij dit broodje verwacht had. Ik pak voorzichtig het harde stukje uit mijn mond. In mijn hand lijkt een pareltje te liggen, een glanzend stukje ivoor. Heeft dat in het broodje gezeten? Het puntje van mijn tong ontdekt al gauw de plaats waar dat harde stukje eigenlijk thuishoorde maar waar zich nu een gat bevindt.
Nee, de tandarts kon dat stukje er niet meer aanzetten. Wel kan zij het gat opvullen en zo verdere teloorgang voor een tijdje tegengaan. Ik roest en brokkel gestaag verder.