Leegte

“Maar morgen zie ook  Harrie weer. Benieuwd of ze me nog terug kent.” Zo eindigde ik mijn vorige blog, nu twee dagen geleden. Toen wist ik nog niet dat Harrie, onze mooie kat, het raadzaam had gevonden om de kuierlatten te nemen. Misschien had zij wel genoeg van de regelmatige aanvallen die ze van Moos, onze dominante buurkat met hartfalen, kreeg te verduren. En dacht ze als de baas en het vrouwtje denken zo maar drie weken weg te zijn, dan kan ik er ook wel vandoor gaan, wie weet of zij ooit nog terugkomen. Ik ga de wijde wereld in. Zij had vast niet door hoeveel verdriet ze ons daarmee aandeed. Ik had me er al danig op verheugd om haar weer te begroeten, haar op mijn schouder te zetten en met kopjes duidelijk gemaakt te krijgen dat ze blij was mij weer te zien. Haar zachte vacht te aaien en haar stevig te knuffelen. Als teken van genegenheid zou zij dan niet al te hard haar klauwen in mijn schouder zetten en zou ik haar op mijn nek luid spinnend door het huis voeren. Spinnend, zowel zij als ik.
Maar als ik, terug van vakantie, de voordeur open draai is er alleen maar leegte. We hebben intussen te horen gekregen dat Harrie al twee nachten de hort op is en geen enkele teken van leven heeft gegeven. Niks geen Harrie om ons te begroeten. Het is of haar afwezigheid ons tegemoet straalt, of er een hapje uit een compleet beeld is genomen, of het knaagt. Of op elke muur, in elke kamer met grote letters geschreven staat: HARRIE IS WEG!
Natuurlijk weet ik ook wel dat Harrie maar een kat is, maar het is wel mijn kat. Mijn schoonheid die mij vergezelde en gezellig over het toetsenbord liep als ik bezig was, belangstellend keek hoe een vel uit de printer rolde en vervolgens naar de koelkast liep en daarmee duidelijk maakte dat hij zin in een schoteltje kattenmelk had. De op Harrie gestoelde reflexen moeten nu slijten.
Zij is als vermist opgegeven bij de dierenambulance, bij amevedi en de site ‘kat kwijt nijmegen’ Nu is het wachten en van tijd tot tijd in de tuin ‘HarieHarrieHarrie’ roepen in de hoop dat.

5 reacties op Leegte

  1. Gerard Tonen schreef:

    Jan, wat klote. We leven met jullie mee.

  2. jettie schreef:

    Houdt de moed erin!! Onze kat was ooit 7 dagen “kwijt” toen ze plots weer op de stoep stond….was in een schuurtje gaan kijken waarvan de deur openstond en daarna deur dicht en zat ze er opgesloten al die tijd…vraag aan mensen in de buurt of ze in hun schuurtje/garage willen kijken of zelfs in hun auto….Onderwijl duimen we voor jullie en voor Harrie!! Komt goed, echt!!

  3. Ronald schreef:

    Ik hoop echt dat Jettie gelijk heeft en krijgt!

  4. Rein Verdijkg schreef:

    Echt triest dat Harrie weg is! Jetty heeft gelijk, vandaar mijnzelfde advies op fb.
    Vraag in de buurt om eens in hun schuur/garage te willen kijken.
    Wij hebben zoiets ook al eens meegemaakt.
    Duimen voor een goede afloop want een slimme poes als Harrie komt echt wel terug als ze niet ergens opgesloten zit!

  5. jolanda schreef:

    hoi Harrie, kijk even op mijn Facebook pagina. Jolanda stevens reiding voor Harrie

Laat een antwoord achter aan jolanda Reactie annuleren

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *