Mening

Ik ben dol op het geven van een mening, zelfs als ik die niet heb. Elke enquête is aan mij besteed. Overigens spreek ik enquête altijd uit als [enkajette]. Dat is nog een soort eerbetoon aan een collega van mijn broer die ik in 1965 dat woord zo hoorde uitspreken en dat ik sinds die tijd tot mijn taaleigen heb gemaakt. Net zoals ik definitief sinds jaar en dag uitspreek als denifitief, omdat ik dat iemand zo eens hoorde zeggen. Mooie versprekingen maak ik mij graag eigen. Mijn vader las het toen nog bestaande land Tsjecho-Slowakije altijd als  [slibertewitski]. Sinds die lang vervlogen tijd spreek ik dat woordbeeld ook zo uit.
Maar terug naar de enquête. Ik ben lid, als je dat zo kunt noemen, van een aantal internetfora. Met enige regelmaat geef ik mijn mening voor 1Vandaag over politiek toestanden en op een consumentenpagina wordt ik bevraagd over waar ik mijn boodschappen doe en welke instantpudding ik het aangenaamst verpakt vind. Bij de politiek vragen wordt vaak ook nog om een toelichting gevraagd. Die weiger ik categorisch in te vullen. Ze moeten aan mijn mening maar genoeg hebben. Als ik die ook nog eens zou moeten verantwoorden, moet ik er echt over gaan nadenken. En dan kom je al gauw op nuances terecht die ik in het simpele aankruisen van een meerkeuzevraag niet kan terugvinden. Een antwoord is een antwoord. Punt uit.
Gade en ik zijn abonnementhouder bij een kamermuziekserie. Organisatorisch is dat een stichting. Een stichting heeft geen leden. Het bestuur is de baas. Maar ook dit bestuur heeft nu een enquête het licht doen zien en vraagt de concertbezoekers hun mening over het programma  en of er een beetje meer viool en wat minder piano in moet. Het is een schriftelijke enquête, door de voorzitter bij het begin van het concert onder de aandacht gebracht. Ik zou het nog mooier gevonden hebben als hij daar de omvraag werkelijk gehouden had en het publiek had gevraagd: “Willen jullie meer of minder piano?”  of “Willen jullie meer of minder inleidingen?”en zo alle enquêtevragen af. Dat was een levendige volksraadpleging geworden, zonder al te veel duidelijkheid. Ik heb alle vertrouwen in de programmeurs van de stichting. Vijftienhonderd muziekliefhebbers, dat is 1500 meningen. Daar is geen programma op te maken.  Maar mijn voorliefde voor enquêtes gestand heb ik het formulier toch netjes ingevuld, maar de toelichting overgeslagen.