Nachtwerk

Er is een tijd geweest dat de wekker om half acht afliep, misschien was het zelfs zeven uur. Op dat tijdstip lag er weer een lange arbeidzame dag te wachten gevuld met leuk werk. Fris en monter (het geheugen is niet altijd een betrouwbare vriend) fietste ik van mijn huis naar mijn werk, aanvankelijk een kantoor in Gelders hoofdstad waar ik toen ook woonde. Ik was de enige werknemer van de, let op, Interprovinciale Stichting De Katholieke Verkenners voor Gelderland, Overijssel en Gelderland. Dat betekende dat ik zowel directeur als koffiezetter was, secretaris en secretaresse. Ik was mijn eigen ondernemingsraad en enige gast op het personeelsfeest. Dat heeft zo’n twee, drie jaar geduurd totdat mijn stichting opging in Scouting Gelderland en ik collega’s en bureaumedewerkers kreeg. Ook in de banen na die Arnhemse tijd stond ik keurig op tijd op. Was het niet voor het werk, dan waren het wel de kinderen die in eigen ritme bepaalde wanneer de dag was aangebroken. Het was in die tijd dat flexibele werktijden werden ingevoerd en je met gebruikmaking van een prikklok precies bij kon houden of je aan je 36, -of waren het er nog 40?-, wekelijkse werkuren toekwam.
Nu, al jaren genietend van een mooi pensioen, is er geen werk meer dat op mij wacht en ik profiteer daar nog elke dag van. Ik word steeds behendiger in het uitoefenen van een van mijn grootste hobby’s. Ik kan geweldig genieten van een goede nachtrust die zich vaak tot halverwege de ochtend uitstrekt. Meestal is het pas tegen tienen dat ik vind dat de nacht lang genoeg is geweest en ik afscheid neem van mooie heldere dromen, zo mooi en spannend vaak dat daar het echte leven in het geheel niet meer aan kan tippen. Ik maak ’s nachts heel wat mee.
Waarom deze overweging over het begin van de dag? Vandaag werd ik er weer mee geconfronteerd dat de arbeidzame maatschappij een voor mij afwijkende tijdrekening er op na houdt. Ik werd vanochtend om kwart voor negen in het ziekenhuis verwacht bij een mij controlerend verpleegkundige. Het was voor mij nog het holst van de nacht en het was of ik een een slechte droom terecht was gekomen.
Het consult was tot ons beider tevredenheid, maar ik heb uitdrukkelijk gevraagd een volgende afspraak na het middaguur te plannen. Gepensioneerd zijn is alles behalve werk.