Onderzoek

Ik sloof me uit op het roeiapparaat en later trek ik gewichten in een zekere regelmaat omhoog. Mijn wekelijkse fitness-uurtje, dat me de ene keer zwaarder valt dan de ander. De fysio vertelt dat onderzoek onlangs heeft uitgewezen dat duurtraining beter is dan krachttraining. Waarvoor precies ontgaat me, ik heb het te druk met mijn apparaten. Maar onderzoek is weer eens heilig verklaard. Onderzoek. De mensheid wordt doodgegooid met onderzoek. En het zal mij worst wezen of ik nu meer moet krachttrainen dan duurtrainen of omgekeerd. Bij allebei werk ik me in het zweet en bij allebei laat mijn hart me duidelijk merken dat ik aan de grens van de mogelijkheden zit. Even rustig aan.
Onderzoek verbaast me. En geen onderzoek zonder congres, waarop de resultaten worden gepresenteerd. Waarden worden bijgesteld, normen aangepast. En zo kan het gebeuren dat je voor een congres nog redelijke gezond bent, maar de dag er na in de gevarenzone verkeert. De grenswaarden zijn opgehoogd of verlaagd en hup jij krijgt er weer een pil bij.
En waarop baseren de onderzoekers hun bevindingen? Op elkaar en als er eentje een foutje maakt, hobbelt de ander daar braaf in mee. Zie Roos Vonk en Diederik Stapel, de Bonny en Clyde van het onderzoek. Het niet zo nauw nemend met de waarheid.
Natuurlijk is het ene onderzoek het ander niet. Ik was trots op het onderzoek”When to inseminate the Cow?” waarmee dochterlief haar doctorsgraad haalde en waarbij ik haar als een fiere paranimf terzijde stond. Ik insemineer geen koeien, ook nooit gedaan en zal dat waarschijnlijk ook nooit doen. Met dat onderzoek heb ik dan ook verder niets gedaan dan het in de boekenkast leggen.
Van de andere kant moet ik ook niet te cynisch zijn. Onderzoek heeft mij letterlijk ook op de been gehouden. Bovendien is onderzoek een bijbelse opdracht. In 1Tess 5:22 staat immers “Onderzoek alles en behoud het goede.”
Een paar dagen geleden wordt er aan de deur gebeld. Het KWF collecteert voor kankeronderzoek, ik trek mijn portemonnee en steun het onderzoek.