Padden

Er zijn verschillende soorten tijdsrekeningen. Gebruikelijk is de kalender met aanduidingen als voor Chr. en na Chr. Of het Anno Domini. Op kleinere schaal zijn er ook nog lokale tijdrekeningen die het jaar verdelen in voor de bouwvak of na de bouwvak. En in Nijmegen kennen we ook nog het veel gebruikte  voor of na de Vierdaagse. Dialoogje: “Ik ga in mei met vakantie.” “Oh, nee, wij gaan pas na de Vierdaagse.” Voor die tijdsrekening is het overigens in het geheel niet nodig zelf aan dat wandelevenement mee te doen.
Hier ten huize hanteren we nog een ander tijdrekening. Die wordt bepaald door de padden. In onze achtertuin hebben we sinds jaar en dag al een vijvertje. Niet groot, ook niet zo diep, maar wel heel hoog. Als je er in kijkt zie je in de betrekkelijke diepte heel hoog de wolken voorbij trekken. De vijver doet onder meer dienst als drinkbak voor Thomas de kat en als badhuis voor een passerende merel en heel af en toe land er een reiger, maar dat heb ik maar een keer zien gebeuren. Verder woekeren er waterplanten in allerlei soorten en gradaties. Waterplanten die weer als schuilplaats dienen voor de salamanders en de padden, die er in de lente en zomer huizen. En dat was dit jaar een probleem. De winter bleef en bleef maar. Tot voor kort lag er nog een laagje ijs op de vijver. En de padden en de salamanders bleven uit.  Hun afwezigheid was een teken dat er nog lang geen lekker weer op komst was. Een veeg teken. Herhaaldelijk stond Gade aan de rand van de vijver en constateerde dat er nog geen pad te zien was. Gisteren heb ik eens gekeken. Over het water scheerden al de schaatsenrijders, die had ik nog niet eerder gezien. Ik keek nog eens goed en zag ook wat salamanders sierlijk om elkaar heen kronkelen en soms in snelle slag naar het oppervlak schieten voor een hapje lucht. En toen zag ik ook twee padden, heel stil op de bodem zitten. De padden zijn terug! Nu zal het spoedig warmer worden. De winter heeft vijf weken langer geduurd dan vorig jaar. Maar wat maakt dat nu nog uit. De padden zijn terug!