Pet

Hoeveel petten heb ik mijn leven gedragen? En nu bedoel ik letterlijke petten, geen figuurlijke. Die laatste zijn bijna niet meer te tellen. Petten via mijn werk, mijn maatschappelijke activiteiten, mijn lidmaatschappen van clubs en verenigingen. Petten die soms lichtelijk in conflict met elkaar kwamen omdat de ander soms niet door had welke ik op had en dacht dat ik de ene pet op had terwijl ik er van overtuigd was een andere te dragen. Maar over die petten wil ik het niet hebben. Ik bedoel gewoon echte petten die op een hoofd staan. En vooruit het hoeft niet altijd een pet te zijn, een hoofddeksel mag ook.
Een van mijn eerste mutsjes heb ik nog steeds, van wol, nu net groot genoeg om om een vuist  te passen. Na meer dan 70 jaar is de kleur wat verbleekt, maar het zou best wel eens groen geweest kunnen zijn.
Andere petten herinner ik mij omdat ik er mee opeen foto sta. Ergens moet er nog een foto liggen die gemaakt werd door de juwelier toen Ex en ik onze verlovingsringen uitzochten. Verloven deed je in 1968 nog, wij in ieder geval wel. Ik sta op die foto met een badstoffen pet, een ‘Ramses Shaffy-pet’, want die had vaak zo’n model op. Later had ik er nog een in ribfluweel.
Er was een tijd dat ik een soort gehaakt keppeltje droeg met bijbehorende lange haren. Dat was nadat ik dienst was geweest en mij daar doorgaans met de kwartiermuts van de Gele Rijders tooide.
Ergens in een verre kast ligt nog een niet meer passende pet en een maar kort gedragen zwarte gleufhoed met slappe randen.
Andere bijzonder hoofddeksels die ik droeg waren de Sinterklaasmijter en een steek die hoorde bij een carnavalsonderscheiding. En toen ik bij Scouting werkte droeg ik van tijd tot tijd het uniform met verkennersbaret. Ook zijn er foto’s waar ik als bestuurder van een studentenvereniging een hoge hoed draag, passend bij een jacket.
Ik denk dat ik maar eens een fotogalerij ga aanleggen met mij en mijn hoofddeksels. Gade heeft mij geregeld met een of ander maf petje gefotografeerd. Wordt en rijke verzameling.
O ja, vanochtend heb ik een nieuwe pet gekocht. Een Stetson.

Eén reactie op Pet

  1. Rein Verdijkg schreef:

    En dan je ‘pet’ Harrie niet te vergeten Jan!

Laat een antwoord achter aan Rein Verdijkg Reactie annuleren

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *