Picknick

Zondagmiddag. Sonsbeekpark, Arnhem. De medewerkers van het instituut waar Gade aan verbonden is, waren te vinden op een bedrijfspicknick. Het is een fiks gezelschap, want ook de aanhang was uitgenodigd. Ik mocht ook mee. Verzamelpunt was het instituutspand. Vandaar trokken we gezamenlijk op, het park in. De venijnige klimmetjes in dit park zijn fnuikend voor mijn wankele conditie. Na een wandeling van 20 minuten, hijg, hijg, kwam ik in een soort kuil waar standjes stonden met eten en drinken en een band aan het soundchecken was Die kuil heet de Ronde Weide. Een naam die klopt. Er was gras en de kuil rond. Voor ons lagen er kleden uitgespreid en stonden picknickmanden vol met heerlijks klaar. de voorbereidingscommissie had zijn werk terdege gedaan. Salades, muffins, sandwiches, taco’s, fruitsalades, yoghurt en wat dies meer zei. Aan het einde van de middag bleven er als in een bijbels verhaal nog manden vol etenswaar over. In die Sonsbeekkuil waren we niet de enige. De kuil liep helemaal vol. Elke zomerzondag is er daar een programma. Deze middag speelden er twee bands, waarvan ik de namen alweer vergeten ben omdat hun spel mij geen enkele reden gaf ze te onthouden.  Maar de muziek droeg wel bij aan de ontspannen sfeer. Het was zo’n middag van vrijblijvend babbelen, lekker snoepen en weer eens frisbee gooien. Hoe lang was dat geleden dat ik nog met een frisbee speelde. Ik herinnerde mij dat ik daar destijds redelijk bedreven in was en mag van mij zelf zeggen dat de huidige werkelijkheid nog redelijk overeenkomt met de herinnering.
Ik picknick de afgelopen jaren weinig. Heel vroeger toen  ik nog een klein manneke was heel vaak. Vanuit ons bovenhuis vlak bij de Waalhaven gingen ik dan met mijn ouders en misschien nog een broer of zus, op warme dagen, verkoeling zoekend, naar wat we de kop van de haven noemde. Het stuk dijk met links de rivier, rechts de haven.  In een mand een oude deken om op te zitten en beschuit, aardbeien, een fles Exota. Vandaag zaten er in de fruitsalade ook aardbeien, heel veel aardbeien. Langs het picknickkleed stroomde geen rivier.

Geef een reactie

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *