Pluk

Zo dadelijk zullen de druivenplukkers komen. De druivenstruik heeft weer rijkelijk vrucht gedragen. De wespen vierden feest. En straks komt de enkele merel die nog in de buurt is genieten van de de druiven die voor de plukkers onbereikbaar zijn. Vrienden zullen op een wankele trap capriolen uithalen om de trossen te plukken. Ze zullen de emmer vol mee naar huis nemen en er jam van maken. Wij zullen vast een potje krijgen, maar ik zal er niet van snoepen. Is niet goed voor mij, net zoals het eten van de druiven zelf niet goed voor mij is. Hoe lekker ze ook zijn. Een enkele heb ik geproefd. Zoet. Het schilletje is wat hard, maar dat spuug ik uit. Druiven in de achtertuin, we hebben ze al jaren.In heel wat tuinen staan nu druivenstruiken. Ik weet niet of het soorten zijn die speciaal voor ons klimaat gekweekt zijn of dat de druif zich heeft aangepast aan ons klimaat. Misschien is het wel andersom en past het klimaat zich aan aan de inlandse druif, zodat die steeds zoeter wordt en gemakkelijker goede vruchten draagt.
Nederlandse wijngaarden, bijna een tegenspraak, timmeren aan de weg. Wijngaarden die wijn voortbrengen, wijn die ook nog te drinken is, zegt men. Zal best zo zijn, Ik drink geen alcohol.
Toen ik nog een kind was kende ik maar één iemand met een druivenstruik in zijn achtertuin. Mijn oom Rienus. Het was een struik die ook nog, zij het in zeer bescheiden mate, vrucht droeg. Ik herinner mij hoe zuur de kleine vruchten smaakte, misschien ook omdat ze te vroeg geplukt werden. Een paar armzalige trosjes, waar mijn oom trots op was. Als hij er over vertelde leek het of hij een ceder in zijn tuin had geplant in plaats van die povere struik die overleefde in zijn strijd tegen te weinig warmte. Druiven met weinig vlees en veel pit.
In de supermarkt is er een aanbieding. Twee bakjes witte druiven voor de prijs van een. Pitloos en uit een ver land.