Ventiel

Dit wordt een onnozel verhaal. Tenminste dat denk ik nu, maar je weet nooit hoe zo’n stukje zich na de eerste zin ontwikkelt. Welke onverwachte wendingen het toch nog enige diepgang zullen geven. We wachten af.
De banden van mijn driewieler hebben enige lucht nodig. Niet dat ze al helemaal slap staan, maar wat meer bandenspanning zou het rijcomfort aanzienlijk verhogen. Ik zet de fiets in de voortuin, pak de fietspomp. Fietspomp. Raar woord. Ik pomp geen fiets op maar de banden. Bandenpomp dus. Als ik het beschermdopje van het voorbandventiel afdraai zie ik met mijn op fietsgebied nauwelijks geoefende oog in een oogopslag dat op dat ventiel mijn alledaagse bandenpomp niet gaat passen. Het lijkt mij een Frans ventiel. Fietsen  geleden had ik een fiets met Franse ventielen en weet dat ergens in huis nog het verloopstukje moet liggen dat je op het ventiel moest schroeven om met je gewone bandenpomp de banden meer lucht te kunnen geven. Maar waar bewaar je zo’n verloopstukje? Ik heb geen flauw idee of het überhaupt nog wel tot mijn huisraad behoort.
Over mijn woonplek geef ik vaak hoog op. Zo prettig wonen. Dicht bij de stad en verschillende winkels om de hoek. Om een van die hoeken is er ook een fietsenmaker. En als ik fietspomp vervang door bandenpomp dan bedoel ik nu eigenlijk dat er een rijwielhersteller om de hoek huist.
“Dat is een autoventiel”, voegt hij mij toe, “Daar is een ander soort verloopstukje voor nodig.” Even denkt hij dat hij dat stukje alleen maar heeft in een verpakking van drie verschillende verloopstukjes. “Handig voor je racefiets en je BMX!”, probeert hij. Maar ik heb geen racefiets, laat staan een BMX. Hij zoekt even verder en warempel, er bestaan ook verpakkingen met één verloopstukje, geschikt voor mijn voorband.Voor € 2,95 ben ik de man. Ik pomp mijn banden op. De voorband met verloopstukje, de achterbanden hebben een gewoon ventiel.
Het is een onnozel stukje gebleven. Niks geen diepgang of levenswijsheden.
Maar mijn banden zijn hard.