Verdwenen

Ergens in de uitgestrekte virtuele zweeft een verdwenen blog van mij. In het archief zult u een bijdrage van 30 augustus missen. Nu sla ik bij uitzondering wel eens meer een dag je over, maar doorgaans moet er heel veel gebeuren wil ik niet een stukje schrijven. Het is een soort levensnoodzaak geworden, een mijzelf met veel genoegen opgelegde verplichting. Maar nu gaat het om een stukje dat wel geschreven is, maar om een niet helemaal duidelijk geworden reden verdwenen is uit het bestand roelofs.eu. Het stukje van die dag ging over mijn vertaling van Opa en Oma Pluis. Op Facebook kondigde ik het stukje aan met een foto van het colofon van het boekje. Die foto werd door vijftig mensen ‘geliked’ of van commentaar voorzien. Mogelijk hebben een aantal van die mensen het stukje ook even kunnen lezen voordat het met een reuze knal het virtuele universum werd ingeschoten op een niet meer te achterhalen reis. Mijn zoon houdt deze website in de gaten, maar had last van een hack, die ook deze site getroffen leek te hebben. Een aantal bestanden leken verdwenen, maar die heeft hij toch weer kunnen achterhalen. Op een na. Mijn blog van 30 augustus. Nu heb ik begrepen dat op het wereld wijde web eigenlijk nooit iets helemaal verloren gaat en dat ergens in dat onbegrensde heelal nog, maar vraag mij niet waar, die tekst nog moet zweven. Ik hoor wel eens dat het CIA alle dataverkeer in de gaten houdt, net zoals een aantal collega-instellingen. Misschien is het te veel gevaagd, maar beste CIA, als u naar alle waarschijnlijkheid dit stukje leest en u kunt nagaan waar mijn verdwenen stukje zich bevindt, wees dan zo goed het mij per mail toe te sturen. U heeft vast ook al mijn mailadres, maar voor de zekerheid geef ik het nog een keer: roelofsj@upcmail.nl. Hartelijk dank voor de moeite. Kan niet wachten totdat mijn archief weer compleet is.