Vergeten

De Verenigde Naties (UN) en de Wereld Gezondheid Organisatie (WHO) zijn allebei grote organisatie met een, naar ik aanneem, fors ondersteunend apparaat. Zou er nu niemand bij een van die organisaties zijn geweest die bedacht zou kunnen hebben even op de kalender te kijken of vandaag, 21 september, niet al geclaimd was om aandacht te vragen voor het een of ander. Nee  dus, want anders was het vandaag niet alleen Internationale Dag van de Vrede, uitgeroepen door de UN, maar ook Wereld Alzheimer Dag, vastgesteld door de WHO. Wrange combinatie. Het lijkt wel of heel de wereld vergeten is wat vrede zou kunnen zijn. “By creating the International Day of Peace, the UN devoted itself to worldwide peace and encouraged all of mankind to work in cooperation for this goal.” Zo staat het op de bijbehorende website. Mooi niet gelukt. Misschien ook wel een bij voorbaat onhaalbaar doel.
Nee, dan het doel van de Wereld Alzheimer Dag. Is iets dichterbij geformuleerd:”Deze internationale dag alarmeert overheden en beleidsbepalers over dementie als een ernstige gezondheidskwestie omdat de wereld vergrijst.” Een op de drie vrouwen zal dementie krijgen, 1 op de 7 mannen ook. De kans op dementie en alzheimer is beduidend groter dan op vrede, hoezeer de UN ons ook oproept om samen naar vrede, wereldwijd nog wel, toe te werken. Vrede is onbereikbaar, dementie lijkt onontkoombaar.
Ik ben een paar keer heel direct geconfronteerd met alzheimer. Onthutsende ervaringen om mensen die zo dichtbij staan te zien wegglippen. De ontkenning te horen dat het zo is en dan de ontreddering te zien dat het zo is.
Ik heb toch ook heel wat vrede meegemaakt. Ik ben van na de oorlog en heb dat zo kunnen houden. Ik ben in dienst geweest. Geen oorlog meegemaakt en alleen maar om te oefenen uitgezonden naar de Lünenburger of Ginkelse heide. Soldaatje spelen. Of ik dementie kan ontlopen?
In Malta en Armenië zal er, naar ik denk, weinig aandacht zijn voor vredes- of alzheimer dag. Daar vieren ze vandaag  onafhankelijkheidsdag.