Verhuizing

Stel nou eens dat het onvoorstelbare zou gebeuren en dat een mij onwelgevallig iemand de baas zou worden in ons land. Nee, ik bedoel niet de Koning, die mag gerust lintjes blijven doorknippen en uitdelen. Die kan weinig kwaad doen. Maar ik bedoel de minister-president. Op die post komt een roeptoeter met een op het oog simpel programma dat op een A-4tje past en waar de massa juichend achteraan loopt. En dat gebeurt allemaal via democratische en niet gefraudeerde  verkiezingen. Er is geen twijfel mogelijk. Het volk heeft gesproken en het volk krijgt zijn gelijk. Maar ik huiver. Mijn land is mijn land niet meer. Waar zou ik dan heen moeten, waar zou ik dan heen willen, waar zou ik dan heen kunnen?
Naar Amerika lijkt me sinds ‘election day’ uitgesloten. Als daar waar gemaakt wordt wat beloofd werd, breken donkere tijden aan. Zongen we ooit nog langharig over het aanbreken van de eeuw van de Waterman met ‘harmony and understanding‘ en was er zelfs een korte periode dat we oprecht geloofden dat de zon voor altijd zou schijnen, nu weten we wel beter of komen dat binnenkort wel te weten. De Waterman is voorgoed ondergedoken. Nee, niet naar Amerika.
Maar stel dat Le Pen aan de macht komt dan valt Frankrijk, waar ik graag en veel kom, ook af. Ik was nooit in Hongarije of Polen, maar daar wil ik ook niet naar toe en de Filipijnen lokt me al helemaal niet. Wat blijft er dan over. Moet ik Roos achterna, backpacken in Nieuw-Zeeland of op bezoek in Australië, ik heb daar kennissen wonen. Maar daar kom je als vluchteling ook niet echt binnen en Roos is over een paar maanden ook weer terug.
Rusland dan? Woont een goede vriendin, maar voor de rest…
Nee, er zijn maar weinig plaatsen op de wereld waar ik naar toe kan of wil. Ik denk dat ik toch maar hier blijf, wat er ook gebeure. Indachtig de woorden van Gerard Reve uit ‘Op weg naar het Einde’: “Laten we elkaar niet haten, maar, integendeel, liefhebben, gezamenlijk op de Dood wachten, en het ons in de tussentijd aan niets laten ontbreken.”  Lijkt me op die wijze een prima bestemming.

1 reacties op Verhuizing

  1. Mieke Schuurs schreef:

    Wat lees ik je graag….ik blijf….. en de cursief gedrukte zin wordt mijn mantra….

    een hartegroet

Geef een reactie

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *