Vertrek

Toen ik in 2005 afscheid nam van de gemeente Nijmegen kreeg ik een mooie receptie aangeboden. Veel collega’s drukten mij de hand, hier en daar een afscheidszoen. Er waren relaties, vrienden en familie en er waren hapjes en drankjes. Sympathieke woorden van de burgemeester en de onontkoombare flessen wijn, zo niet in een kistje, dan toch in een feestelijke verpakking. Dat was mijn afscheid, nadat ik zo’n 25 jaar voor de gemeente bezig was geweest. In een verloren hoekje ligt nog het receptiealbum. In al die jaren dat het nu geleden is heb ik dat album nog eens opengeslagen, handtekeningen proberen te ontcijferen en lieve woorden herlezen. Mijn vertrek was het einde van het arbeidzaam leven. Werken zou alleen nog in de verleden tijd beschreven worden.
In mijn lijfblad wordt vandaag het vertrek van een columniste aangekondigd. Met een fotootje op de voorpagina, een column van een collega-columnist met wie zij beurtelings op pagina 2 haar stukje schreef, een nieuwsberichtje op pagina 3 en een fiks artikel op pagina 12 en 13 met maar liefst 16 foto’s van de vertrekster. Zij gaat zeven maanden op wereldreis en zal daarna terugkomen met een wekelijkse column. Het is wel  erg veel aandacht voor een werknemer die een tijdje met, naar ik aanneem, onbetaald verlof gaat. Het is iets dat je steeds meer ziet. Dat de media het afscheid (of de komst) van een nieuwsbrenger als nieuws brengen. Lang geleden leerde ik de “The medium is the message.” Nu lijkt het of het medium vernauwd is tot de presentator en het nieuws, de opinie of het commentaar minder belangrijk is dan het gezicht van degene die het brengt. De columnist, de presentator, daar gaat het om. Zie hoe de overigens niets op aan te merken nieuwe anchorwoman van het 8-uurjournaal werd gepresenteerd. A star was born! Geregeld hoor ik dat medewerkers aan actualiteitenprogramma’s publiekelijk in dat programma worden uitgezwaaid. Bram Vermeulen die als correspondent weer van Turkije naar Zuid-Afrika vertrekt, heb ik nu al in drie of vier programma’s gezien en gehoord over dat vertrek. Al dat soort banenwisselingen worden aan de grote klok gehangen. Of er geen ander nieuws is.
Natuurlijk mag er afscheid genomen worden als iemand met pensioen gaat of een andere baan krijgt. Maar een besloten afscheidsreceptie met wat vriendelijke woorden en een enveloppe met inhoud, dat is toch mooi. Mooi genoeg.

Geef een reactie

Je e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *