Virus

In de herfst van het vorige jaar heb ik mijn griepprik gehaald. Een jaarlijks ritueel waar ik mij altijd zonder aarzelen aan onderwerp. Ik ken de discussies over het al dan niet vermeende nut van de influenzavaccinatie. Dat woord alleen al straalt vertrouwen en deskundigheid uit, terwijl het toch eigenlijk gewoon het pimpen van dat oerdegelijke Nederlandse griepprik is. Ik wist mij dus gewapend tegen de griep en nam maar aan dat de samenstelling van de prik de meest voorkomende virussen buiten de deur hield. En dat was ook zo. Ik ben het afgelopen half jaar niet ziek geweest. Dat betekent in mij geval niet dat ik gezond was. Daar zou heel wat meer voor moeten komen kijken. Maar ik hoefde geen bed te houden en als er al van een wat afwijkende temperatuur sprake is geweest dan was het slechts een lichte verhoging en zeker geen koorts. Afkloppen dus. Ik kwam deze winter virusvrij door. Ik wel.
Maar vanochtend sloeg in mijn computer een virus ongenadig toe. Natuurlijk weet ik ook wel dat je berichten die je niet of maar half vertrouwd ongemoeid moet laten. Niet op klikken en al helemaal niet openen. Weggooien! En toch trapte ik er in. De afzender van het berichtje was een zeer goede oude vriendin die ik al een tijdje niet meer gesproken had en ik was razend benieuwd wat ze mij te melden had. Het bericht dat ik las had niets met haar van doen, maar doordat ik het geopend had zadelde ik mijn hele facebookvriendenkring met deze vreemde hack op. Ik belde de vriendin die droevig nieuws te melden had, maar ook geen weet had van op haar, mij zo vertrouwde, naam verzonden spambericht.
In dit soort gevallen bel ik onmiddellijk mijn Zoon, mijn help desk op dit gebied. Ik lijk goed gehandeld te hebben door mijn wachtwoord te wijzigen en verder stelt hij mij gerust dat dit soort virussen bij voortduring rondwaart. Daar helpt geen vaccinatie tegen.
Excuses voor de overlast die ik ongewild heb aangericht. Ik word nog attenter op ‘verdachte’ berichten.