Zondagsrust

De zondag is zonovergoten. In mijn agenda staat helemaal niets. Op zich niet uitzonderlijk. Maar vaak staat er in het weekend toch een bezoekje of uitje gepland. Nu helemaal niets. Gade is naar de golfbaan. Ik golf niet meer. Dat tijdperk van 20 jaar is afgesloten. Wat ga ik vandaag eens doen? Ik bedenk maar weinig. Natuurlijk mijn daagse stukje schrijven en dan misschien naar een manifestatie op een culturele broedplaats. Lijkt me ook wel een mooi fietstochtje. Ik rij rustig derwaarts, halverwege de ochtend. Ik fiets weer door het gebied waar ik geboren ben. Mijn geboortehuis staat er nog, maar er is ook heel veel torenhoge nieuwbouw. Ik vraag me af of ik me er weer thuis zou voelen, of ik er ooit weer zou kunnen aarden. Ondanks de veranderingen blijf ik het gevoel houden dat het mijn wijk is, dat ik er thuis zou kunnen horen, ook al zijn de sporen van mijn jeugd verdwenen. Kleuterschool, kerk, lagere school allemaal afgebroken. De winkels in de buurt, de twee kruideniers, de melkboer, de slager zijn vertimmerd tot appartementen. Van de arbeiderswijk is hier weinig meer over. Maar ja, ik ben ook vertimmerd. Geen arbeider geworden.
Als ik bij de manifestatie ben aangekomen ga ik er niet kijken. Ik fiets liever door. Over de nieuwe brug. Het lijkt of heel de stad zich hier uitlaat. Op de brug een prachtig gezicht op de rivier en in de verte de stad. Mijn stad.
Thuis gekomen lees ik wat. Dan gaat de bel. A staat voor de deur. Oefent voor de Vierdaagse. Wil nog 20 kilometer lopen, maar vindt dat ze na drie kilometer wel even aan een rust toe is. Glaasje water is haar genoeg. Mij is haar weer zien genoeg. Ik geniet als altijd van haar aanwezigheid, haar jeugd. A maakt me altijd weer blij. Ik gun iedereen zijn eigen A.
Gade is thuis gekomen. A wandelt verder.
De overbuurvrouwen zijn terug van vakantie. Hebben cadeautjes bij zich. Die dienen als kader voor een zomerse avondmaaltijd in de tuin. Franse eend, Franse aardappelen en Italiaanse koekjes toe.
Een zondag waar niets gebeurde behalve de visite. Zondagsvisite die de zondagsrust eerder versterkte dan verstoorde. Zulke visite wil ik wel iedere dag.

Geef een reactie

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *