Spa

Ex was jarig. Nodigde wat mensen uit op een etentje bij de Griek. Een oude kennis van vroeger, haar zus en partner, zoonlief, Gade en ik. Dat was het gezelschap. Dochterlief niet. Die zat op een congres in Dublin. Een paar dagen geleden had ik gevraagd of zij nog moest spreken op dat congres. Dochter weet veel, zo niet alles van koeien en hun voortplanting. Nee, Dochter hoefde niet te spreken. “Een snoepreisje, dus?” “Ja, een snoepreisje.” Een eerlijkheid die politici in deze verkiezingstijd niet zou misstaan. Maar Dochter is geen politica, kan dus ongehinderd eerlijk zijn.
De Griek waar een tafel gereserveerd is, ziet er nog net zo uit als toen hij jaren geleden opende. Grieks, zoals wij ons een Griek voorstellen. De gerechten hebben niet alleen een naam, maar ook een nummer. Ik bestel een lamsstoofpotje dat ook nog een fantasierijke Griekse naam heeft en een nummer. Dat nummer is me nu al weer ontschoten, maar het was iets in de veertig of misschien wel zestig. Deze nummering van de gerechten  maakt een bestelling van ons gezelschap tot een soort lotto-uitslag: 47, 63, 58 en nog zo wat getallen. Iedereen wint een smakelijk gerecht.
Het meisje dat bedient lijkt nog niet zo bedreven in haar taak. Ik bestel een rode spa. “U bedoelt een cassis, mijnheer?” “Nee, ik bedoel een rode spa.” “Dat is toch iets met vruchten?” “Nee, rode spa is water met bubbeltjes.” “Oh, spa rood.” “Ja, spa rood, graag.”
Later, bij het serveren van mijn tweede rode spa stoot ze het wijnglas van Gade om. Kapot. De scherven komen in mijn stoofpotje terecht. Zo wordt het wel een erg scherp gerecht. Uiteraard komt er een nieuw stoofpotje. Ik heb altijd meelij met meisjes die glazen kapot stoten. Ze doen zo iets niet opzettelijk, neem ik aan. Ze kijken dan ook altijd wat onbeholpen naar de chef om te zien hoe boos die kijkt. Deze laat het gelaten over zich heen komen.
Als het gezelschap opbreekt en buiten afscheid van elkaar neemt zie ik een briefje achter het raam staan. “Bedienend personeel m/v gevraagd. Inlichtingen binnen.” Ik weet niet of het briefje er al stond toen wij kwamen.