Maandelijks archief: december 2016

We gaan uit eten bij vrienden. Lang elkaar niet meer gesproken, wij verheugen ons op een genoeglijke avond. Het is ruim een half uurtje rijden. Voor we gaan de gebruikelijke conversatie: “Heb je Harrie gezien?” “Nee, zij zal wel wandelen … Lees verder →

Zelf zou ik het waarschijnlijk nooit uitgezocht hebben, maar het was een vroeg verjaardagscadeautje voor mij en een verlaat geschenk voor Gade haar geboortedag, de Goldbergvariaties van Bach. Voor de kenners, waar ik mijzelf in het geheel niet toereken, BWV … Lees verder →

Eigenlijk is elk woord aan Wilders en consorten besteed twee woorden te veel, maar ja, de werkelijkheid is moeilijk te ontkennen en al helemaal niet te negeren. Zojuist heeft de rechtbank uitspraak gedaan in de zaak over Wilders’ Marokkanenuitspraken en als … Lees verder →

De afgelopen maanden was mijn huis alleen maar via een fikse omweg bereikbaar. Dat fikse viel eigenlijk ook wel weer mee, maar soms moet je in een verhaal een beetje overdrijven. Goed voor de geloofwaardigheid, in ieder geval voor het … Lees verder →

Soms vraag ik mij wel eens af wat mijn plaats is in het grote geheel. Soms en wel eens, voorbehouden die ik al schrijvend maak om te verhullen dat ik, en misschien de ander ook wel, daar eigenlijk voortdurend mee … Lees verder →

De ene keer gaat het een beetje, de andere keer gaat het een beetje minder. Lopen is voor mij geen ontspanning. Na een paar honderd, soms enkele tientallen meters slaat de pijn in mijn onderrug toe. De ene keer zijn … Lees verder →

Een paar dagen geleden. Ontbijt. Zoals elke ochtend volgens het vaste patroon. Schaaltje pakken. Muesli, drie, vier lepels, halfvolle yoghurt er bij, appeltje schillen in stukjes snijden en er door heen roeren. Krantje openvouwen en dan eten en lezen, eigenlijk … Lees verder →

Ik had een paar dagen geleden al verteld dat mijn printer het had begeven. Zo maar van de een op de andere dag. Toen ik de boel opstartte, bleef mijn printer in alle talen zwijgen. Er ging geen lampje meer … Lees verder →

Ik was een dagje in het klooster. Samen me Gade. Wij hadden ons ingeschreven voor een retraitedagje of beter gezegd: ik had mij ingeschreven en Gade solidariseerde zich met mij. De dag zou in het teken staan van bezinning, meditatie, … Lees verder →

Het komt eigenlijk allemaal door Jan Terlouw, dit stukje met een paar paragrafen over vertrouwen. In De Wereld Draait Door kreeg hij spreektijd. Gewoon een aantal minuten waarin Mathijs van Nieuwkerk zijn mond hield, op zich al een fenomeen, en … Lees verder →