Maandelijks archief: augustus 2017

Bankzegels. Zo heetten de eerste spaarzegels die ik mij herinner. Kleine groeen zegeltjes die je kreeg bij de kruidenier of een andere aangesloten middenstander. Als je spaarkaart vol was bracht dat een gulden (ƒ 1,00), of misschien wel een rijksdaalder … Lees verder →

Natuurlijk was niet alles vroeger beter. Maar als je minder, veel minder toekomst hebt dan verleden dan is het goed om van tijd tot tijd letterlijk en figuurlijk stil te staan en even om te kijken. Even geen toekomstgericht denken, … Lees verder →

Gade is nog op een van de Waddeneilanden. De zaterdagmiddag ligt ongeschonden voor me. Tijdens de Koffieclub wordt er verteld over een film die gezien is. Een raadselachtige film die om half drie draait. Nu vind ik het altijd altijd … Lees verder →

Zou de wereld zonder onenigheid kunnen? Het lijkt wel of sinds Adam en Eva het aardsparadijs verlieten, hommeles is. In dat paradijs moet het, naar het verhaal gaat, ontzettend enig geweest zijn. Daar sliep de wolf nog naast het lam … Lees verder →

Een enkele keer vraagt iemand mij waar ik toch de inspiratie vandaan haal om zo goed als elke dag een stukje te fabrieken. Ik zou het niet weten. Na zoveel jaren zit er ook iets routineus in. Het schrijven van … Lees verder →

Vandaag komt de Kloosterbrief van het Dominicanenklooster uit Huissen weer binnen met zijn aanbod van cursussen, weekenden en bijeenkomsten. Ik had me al eerder opgegeven voor een dag met als thema ‘Leven zonder waarom’. Maar twee keer werd de bijeenkomst … Lees verder →

Vandaag is het 15 augustus. De dag waarop stil wordt gestaan bij het einde van de Tweede Wereldoorlog die in Nederlands-Indië tot op die dag in 1945 duurde. Ik kijk kort naar de officiële herdenking. In de stromende regen, een … Lees verder →

Langzaam hervat het leven weer zijn gewone rustige loop. De kat heeft weer de hele nacht bij mij op bed geslapen. Na zijn vierdaagse uitstapje likt het wel of hij wat slaap moet inhalen. Het was wel fijn dat Harrie … Lees verder →

Harrie is terug! En daarmee is eigenlijk voor vandaag alles gezegd. Maar ik wil toch ook wel even kwijt hoe aardig het was hoeveel mensen meeleefden. Het leek wel of een afwezige Harrie nog populairder was dan ik zelf. Gisteravond … Lees verder →

“Maar morgen zie ook  Harrie weer. Benieuwd of ze me nog terug kent.” Zo eindigde ik mijn vorige blog, nu twee dagen geleden. Toen wist ik nog niet dat Harrie, onze mooie kat, het raadzaam had gevonden om de kuierlatten … Lees verder →