Aangifte

Terwijl ik dit stukje schrijf zoemt naast mij mijn printer. In een ongelooflijk laag tempo drukt hij mijn aangifte 2013 af. “Deze print niet opsturen (Print voor eigen administratie)” staat er op de eerste pagina. Door dit afdrukprogramma lijkt het kalligraferen van de aangifte nog sneller te gaan dan het printen. Lijkt te passen in het beeld dat de goegemeente heeft van de ambtenarij, alsof die laks, traag en van doe-maar-kalm-aan zou zijn. Uit eigen ervaring weet ik beter. Misschien ligt het ook wel aan mijn computer, die al deze gegevens niet sneller kan verwerken en ze nog even lijkt te controleren voordat ze afgedrukt worden.
Maar verder niets dan lof voor de Belastingdienst. Ze hebben me al heel wat werk uit handen genomen. Salarissen, uitkeringen, pensioenen van mij en Gade zijn al perfect ingevuld. Ik hoef nog maar een paar dingen zelf in te vullen. Een notarieel giftje, een nieuw tegoed bij een bank en dan lijkt alles te kloppen. Ik vezwijg niets. Zelfs het luttele bedrag dat ik van de Gemeente Coevorden kreeg toen ik daar mijn petenicht trouwde, vermeld ik keurig bij de overige inkomsten.
Spannend wordt het als ik aankom bij de verdeling van de diverse posten tussen Gade en mij. Wij zijn niet alleen met elkaar getrouwd, maar ook fiscale partners. Dat betekent dat ik posten mag schuiven tussen Gade en mij. En dan is de Belastingdienst direct een stuk minder meegaand. Zij geven niet aan wat voor mij de meest gunstige verdeling is. Dat moet ik zelf maar uitzoeken. Ik vind het een sport die verdeling te vinden die voor mij het meest gunstig is. Dat is millimeterwerk. Eén euro verschil levert een belastingvoordeel op van enkele honderden euro’s. Als ik die ene euro bij Gade neerzet kost mij dat een aardig bedragje. Haal ik die euro bij haar weg en deel die bij de verdeling aan mij toe, dan scheelt dat aardig wat. Zelden één euro zo zien renderen.
De printer is bij pagina 4 van de 10. Onze digitale aangifte is al hoog en breed bij de belastingdienst.