Bij een foto

Via Internet krijg ik bovenstaande foto te zien. Hij is door Jos Joosten in de rubriek Oud Nijmegen geplaatst. Op de voorgrond staat zijn oma, die daar in die straat gewoond heeft. De straat is de Bronsgeeststraat, een straat je aan de rand van het Nijmeegse Waterkwartier.  Ik ben net op de hoek aan de Weurtseweg geboren. In 1945. In het huis met het balkon, nog net te zien. De foto is van eind jaren ’40. Net voordat wij verhuisden van Weurtseweg 77 naar Weurtseweg 85. Van het ene, zeker in mijn herinnering, ruime bovenhuis naar een ander minstens even ruim bovenhuis. Allebei de keren hadden wij als onderburen een kruidenierswinkel waarvan de eigenaar ook onze huisbaas was. In het eerste huis was dat Van Vrijaldenhove, in het tweede Alb. Janssen. De reden dat wij gingen verhuizen was dat wij in ons ‘nieuwe’ huis elektrisch licht hadden. In het eerste pand moesten wij het doen met gaslicht in de zondagse kamer en in de woonkeuken. Ik werd nog met een petroleumlamp naar bed gebracht en herinner mij nog de ijsbloemen die in koude winters in al hun pracht op de slaapkamerramen verschenen.
Op internet wordt er veel op de foto gereageerd en komen de namen van voeger weer voorbij. Phoelich, Oteman, Goedhart, Schoep, Klomp. Op mevrouw Klomp kon je destijds de klok gelijk zetten. Altijd op de zelfde tijd schalde het door de straat in dat prachtige platte Nimweegs met zijn vette è: “Hèttie, tuus komme, ète.” Voor Hettie het teken op te houden met het op straat spelen en ook de ander kinderen wisten dan hoe laat het was.
Op nummer 4 woonde mijn beste vriendje, Wimpie Dijken, een paar huizen verderop de broertjes Peren en aan de Weurtseweg, waar eerst de fietsenzaak van Eykman zat woonden iets later de schoenmaker Lubeek met drie kinderen in mijn leeftijd. Speelkameraadjes van destijds. Maar dat was al toen ik iets ouder was.
Aan het eind van de straat speelt een groepje kinderen. Een klein mannetje staat wat afzijdig aan de rand van de stoep. Het zou mij niet verbazen als… Maar de foto is te onscherp om daar helemaal zeker van te zijn.