Carnaval

In het kleine keukentje dat bij mijn bovenhuis hoort hangen twee haakjes. Normaliter zouden daar een handdoek en een theedoek aan hangen. Maar die zijn gedrapeerd over de radiator. Aan de haakjes hangen nu zo’n kleine vijftig carnavalsonderscheidingen. Want waar laat je die anders? Die onderscheidingen heb ik gekregen gedurende al de jaren dat ik voor de gemeente als ceremoniemeester optrad bij festiviteiten rond carnaval. Dat was bij het prinsentreffen, als prinsen uit heel Nederland  en Duitsland en België op het stadhuis werden ontvangen. Onderscheidingen van Prinses Jessica uit Zaventem (B) en Prinz Rainier uit Siegburg(D) en uit andere gerenommeerde carnavalssteden als Den Haag, Purmerend en Utrecht werden mijn deel. En voor de rest heel veel onderscheidingen van Nijmeegse carnavalsverenigingen, prinsen en jeugdprinsen, gekregen bij boerenbruiloft, prinsenproclamatie en wat die meer zij. En in een kast op de logeerkamer ligt in een plastic zak de carnavalssteek die ik kreeg toen ik ridder van het hofbal werd. Het hofbal benoemt elk jaar een ridder en ooit was ik aan de beurt, waarschijnlijk omdat ik al zo’n boel andere onderscheidingen had en zo enthousiast mijn gemeentelijke carnavalswerk deed.
Ik ben nu een paar jaar met pensioen en geleidelijk namen ook mijn carnavalsactiviteiten af. Dit jaar moest ik zelfs bij het hofbal verzuimen, omdat er voor die avond al lang geleden familiale afspraken waren gemaakt.
Er is een tijd geweest dat ik uitbundig carnaval vierde. Nu al weer meer dan 40 jaar geleden. Toen had je in en om Nijmgen nog grote carnavalsbals waar je met vrienden heen toog en je in hospartijen en polonaises waagde.  Je bekeek de optocht en hobbelde er achter aan en dan van cafeetje naar kroegje en terug. Nu is dat alleen nog maar herinnering.
Gisteren was ik in de stad. Van carnaval is niet meer te merken dan een boemsende dreun die uit een feesttent komt en  een verdwaald lijkende passant in een boevenpak. Voor de rest is het een zaterdag als alle andere.
Ik bekijk mijn carnavalsonderscheidingen nog eens, laat ze door mijn handen gaan, zucht en fluister zachtjes, heel zachtjes: “Alaaf.” Carnaval 2013.