Connie

Er zijn weer twee nieuwe literaire bakens in Nijmegen onthuld. Een tekst van Koos van Zomeren in de Ridderstraat en een fragmentje uit de  ‘Walgvogel’ van Jan Wolkers bij de voormalige Krayenhoffkazerne. Bij de onthulling zijn z’n 30-40 aanwezigen. Ik ben er ook bij. Kan moeilijk wegblijven, ik zit in de werkgroep die zich met deze bakens bezig houdt. Als ook bij het laatste baken het doek is weggetrokken en daarmee ook de verflaag is beschadigd ( hoe zo hufterproof ophangen) volgt een genoeglijke nazit. Ik kom aan een tafeltje te zitten met een schrijfster, een cineaste, een ontwerper en maar liefst twee dichters. Ja, er zit voor een paar centen aan culturele elite bij elkaar. En uiteraard praten we over schrijven en schrijvers. Er is tenslotte niet voor niets net een belangrijke literaire prijs uitgereikt aan Connie Palmen voor haar boek ‘Jij zegt het’. Het merendeel van het gezelschap vindt het maar niks dat Palmen de prijs heeft gekregen. Natuurlijk had ook ik hem graag aan de halve Nijmegenaar Thomas Verbogt gegund,maar ik kan de keuze voor Palmen goed delen. De kritiek van mijn gezelschap is niet mals. De dichter heeft een schier lichamelijke afkeer van Palmen. Dat lijkt mij een weinig plausibel criterium in het beoordelen van iemands schrijverschap, anderen vinden dat zij te veel geput heeft uit het werk van Plath en Hughes die Palmen tot de hoofdpersonen van haar roman heeft gemaakt. Mijn tafelgenoten vinden dat Palmen zo niet met hen beiden had mogen omgaan. Ik deel hun opvatting niet. Een schrijver mag zijn eigen werkelijkheid kneden. Ook als hij die modelleert naar bestaande personen. Maar vanaf het moment dat hij het een roman noemt is het zijn vrijheid met personen en situaties om te gaan. Hij is als een god die zijn personages schept naar zijn eigen beeld en gelijkenis. En elke romanfiguur heeft iets van zijn schrijver. Hij kan niet anders. Hij schept zijn eigen waarheid. De absolute bestaat niet. Ik citeer Jan Brokkens uitspraak: “De waarheid is nog een verhaal.” Ik lijk mijn disgenoten niet te kunnen overtuigen. Vinden dat Palmen onterecht de prijs kreeg. Ik niet.

Eén reactie op Connie

  1. ellen van eldik schreef:

    Het is allemaal jalousie de metier,dat is het altijd als het om Connie gaat.
    Ik ben het helemaal met je eens Jan, maar dat weet je wel.
    Ik zal het haar allemaal vertellen.

Geef een reactie

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *