Pinksteren

Er is een tijd geweest dat ik op dit uur op deze dag wist waar ik was. In de kerk. Jarenlang ben ik een actief kerklid geweest en was het logisch dat ik op eerst pinksterdag ter kerke ging. Daar was geen twijfel over mogelijk dat hoorde er gewoon bij. Ik was voorzitter van een kerkbestuur. Ja, er was een tijd dat een leek daar voorzitter van kon zijn, totdat de teugels werden aangehaald e alleen de pastoor die functie mocht bekleden. Ik was in die tijd ook lid van adviesorganen op diocesaan en dekenaal niveau en had het idee dat we samen, priesters en leken, kerk konden zijn. En we lieten ons inspireren door wederzijdse verhalen. Over godsbeelden hadden we het niet of nauwelijks. Kerk van nu is kerk van u. Zo afficheerden we ons. We waren een gemeenschap. Een gemeenschap die aan het afkalven was, maar nog warmte en geborgenheid en openheid en verdieping bood. Maar door de maar net geopende ramen kwam een ander winde aangewaaid. Regels werden aangetrokken en belangrijker dan mensen gemaakt. Ik verliet de kerk niet, maar werd er door een op gehoorzaamheid tamboereerde bisschop bijna letterlijk uitgezet. De kerk lag achter mij, terwijl ik had gehoopt dat ze achter mij stond.
Met pijn in het hart, letterlijk bijna, bleef ik terugverlangen naar die tijden van geborgenheid en welbevinden. Nu zocht ik wel niet al te hard, maar het gemis bleef. Ik mis de gemeenschap, de rituelen, de parabels en de inspiratie. Zaken die jarenlang mijn eigen parochie mij bood, ondanks alle poespas en schandalen.
Kun je een geloof achter je laten? De eeuwigdurende merktekens heten toch niet voor niets zo. En nu is het Pinksteren. De geest waait. Op pinksterzaterdag wordt in Den Bosch een nieuwe bisschop benoemd. In Rome worden deuren op heel kleine kiertjes gezet. Soms zeg ik tegen Gade dat ik gewoon weer katholiek word en tegelijkertijd vaag ik me af of ik dat niet altijd ben gebleven. Ook al ben ik voor de kerk toch een grote zondaar als hertrouwde gescheiden man. Maar wie weet, misschien wakkert het nieuwe zuchtje wind wel aan. Pinksteren, er branden vlammetjes.