Natuurlijk had ik het van tevoren kunnen bedenken, maar dat had ik niet gedaan. Gade en ik kijken met enig genoegen steeds weer naar VPRO’s ‘Zomergasten’. Niet altijd halen we een hele uitzending omdat de gast ons toch minder boeit dan gedacht, de andere keer is de slaap sterker dan de meest aansprekende gast. Maar deze avond is het een andere gast die het ons onmogelijk maakt om met volle teugen te kunnen genieten van dat wat Annejet van der Zijl ons te zeggen heeft. Zoonlief heeft zijn pup Guus bij ons gestald om op te passen. Guus is nu vijf maanden en heeft alle eigenschappen die zo’n speelse pup in zich heeft. Hij vermaakt zichzelf uitstekend met een kluifje en stort zich ook fanatiek op een voor hem bijzonder aantrekkelijk ruikende plek in het vloerkleed. Waarschijnlijk ooit iets geknoeid, voor mensenogen onzichtbaar, voor hondenneuzen niet te versmaden. Het plekje wordt uitgebreid besnuffeld en belikt. Ik zie maar met een half oog waar mevrouw Van der Zijl het intussen op tv over heeft. Lijkt me boeiend, maar helaas. Guus vraagt meer aandacht. Er zal gespeeld worden. Guus wint het van Annejet.
Ik laat hem ook even uit. Hij kan onverwacht stil blijven staan bij een opdwarrelend blaadje, dan weer trekt hij mij voorwaarts met een snelheid die bijna niet meer de mijne is. Hij draait een keurig drolletje, dat ik, plichtsgetrouw burger, keurig oppak met een biologisch afbreekbaar zakje en deponeer in de groene kliko. Mooi zindelijk, denk ik.Weer thuis dreutelt Guus door het huis, knauwt op zijn botje. Ik zie het schokkende fragment dat Van der Zijl uitkoos over de moordaanslag van Breivik en hoor over haar verhalenverteller zijn en wat zij over schrijven te zeggen heeft. Guus heeft zich intussen definitief op een hoekje van de bank genesteld, tegen mij aan en heeft geen weet meer van de wereld, laat staan van Annejet van der Zijl.
Tegen half elf breng ik Guus weer naar zijn baasjes. De volgende ochtend zie ik dat onze gast toch nog niet helemaal zindelijk is. Bij een tafelpoot nog een plasje achtergelaten. Toch nog niet helemaal zindelijk. Wat wil je met 20 weken.
Archieven
- oktober 2021
- juli 2021
- mei 2021
- april 2021
- maart 2021
- februari 2021
- januari 2021
- december 2020
- november 2020
- oktober 2020
- september 2020
- augustus 2020
- juli 2020
- juni 2020
- mei 2020
- april 2020
- maart 2020
- februari 2020
- januari 2020
- december 2019
- november 2019
- oktober 2019
- september 2019
- augustus 2019
- juli 2019
- juni 2019
- mei 2019
- april 2019
- maart 2019
- februari 2019
- januari 2019
- december 2018
- november 2018
- oktober 2018
- september 2018
- augustus 2018
- juli 2018
- juni 2018
- mei 2018
- april 2018
- maart 2018
- februari 2018
- januari 2018
- december 2017
- november 2017
- oktober 2017
- september 2017
- augustus 2017
- juli 2017
- juni 2017
- mei 2017
- april 2017
- maart 2017
- februari 2017
- januari 2017
- december 2016
- november 2016
- oktober 2016
- september 2016
- augustus 2016
- juli 2016
- juni 2016
- mei 2016
- april 2016
- maart 2016
- februari 2016
- januari 2016
- december 2015
- november 2015
- oktober 2015
- september 2015
- augustus 2015
- juli 2015
- juni 2015
- mei 2015
- april 2015
- maart 2015
- februari 2015
- januari 2015
- december 2014
- november 2014
- oktober 2014
- september 2014
- augustus 2014
- juli 2014
- juni 2014
- mei 2014
- april 2014
- maart 2014
- februari 2014
- januari 2014
- december 2013
- november 2013
- oktober 2013
- september 2013
- augustus 2013
- juli 2013
- juni 2013
- mei 2013
- april 2013
- maart 2013
- februari 2013
- januari 2013
- december 2012
- november 2012
- oktober 2012
- september 2012
- augustus 2012
- juli 2012
- juni 2012
- mei 2012
- april 2012
- maart 2012
- februari 2012
- januari 2012
- december 2011
- november 2011
- oktober 2011
- september 2011
- augustus 2011
- juli 2011
- juni 2011
- mei 2011
- april 2011
- maart 2011
- februari 2011
- januari 2011
- december 2010
- november 2010
- oktober 2010
- september 2010
- augustus 2010
Links