Gezelschap

Iets meer dan een jaar geleden, om precies te zijn op 10 juni 2011 schreef ik een blog dat vandaag weer actualiteitswaarde heeft. Ik schreef over de jaarlijkse barbecue van mijn mannenclub, waar ik al vele jaren lid van ben. Daarmee wordt min of meer het seizoen afgesloten. Het verschil met vorig jaar was dat dit keer Gade wel mee kon en wilde. Vorig jaar kon of wilde ze niet. Ik durf me zelfs af te vragen of iemand het gemerkt zou hebben als ik dat blog van toen vandaag weer geplaatst zou hebben. Ik denk haast van niet. Zelf had ik al nauwelijks door dat ik al eerder over deze samenkomst schreef en was ik al aan een eerdere versie begonnen toen ik bedacht dat aan deze traditionele jaarafsluiting wel eens eerder wat woorden gewijd hadden kunnen zijn. Ja, dus. Wat verandert er dan toch weinig in een jaar. De plaatjes van toen en nu schuiven naadloos over elkaar. Goed, Gade was er nu dus bij en de temperatuur was dit jaar een paar graden lager dan toen. Maar de barbecue walmde net zo als een jaar tevoren, het vlees was overvloedig, de salades verrukkelijk en de gesprekken gingen nergens over en toch ook weer wel. Een terloopse gedachte getoetst, de relativiteit van het bestaan aangestipt en de twijfel of Nederland de poulefase zal overleven gedeeld.
In principe ontmoet de club elkaar twee keer per maand. De opkomst is lang geen 100%. Het gezelschap is aangenaam. Vorig jaar omschreef ik het als vrijblijvend. Is het nog steeds. Vriendschappelijke vrijblijvendheid. Ik wentel me daar met genoegen in. In de loop van de avond begint het killer te worden. Er worden truien aangetrokken, plaids omgeslagen. Even lijkt het op een sanatoriumtuin. Bedaagde mensen in keurige gesprekken met elkaar. Wat kan het leven toch eenvoudig zijn. Ik durf er bijna wat onder te verwedden dat bij leven en welzijn het onderwerp van mijn blog van volgend jaar rond deze tijd al weer vast staat. Kon best eens de barbecue van 2013 zijn.