Jarig

Het afgelopen weekend hing van de verjaardagsfeesten aan elkaar. Het begon al op vrijdagavond toen schoondochter haar verjaardag vierde, de dag daarop een voormalige schoonzus die 70 werd en gisteren dan nog een aangetrouwde nicht van Gade die het kroonjaar 65 bereikte. Drie feesten, drie heel verschillende feesten. Een verjaardag in huiselijke kring met een kokende zoon, een lunchverjaardag in een alternatieve ruimte met een buffet met zelf gemaakte hapjes en dan tenslotte in een verjaardag in een partycentrum met een middagbarbecue volgens het boekje. En mensen, heel veel mensen met even zoveel sociale contacten. Gesprekken en gesprekje die eigenlijk nergens over gingen, maar daardoor des te onderhoudend zijn.
Maar ook met die ene heel bijzondere ontmoeting. Althans zo ervoer ik het. Mooi ouderwets woord, ervoer. Maar in dit geval mag ik dat zeker gebruiken, want op de laatste verjaardag sprak ik met iemand met ontzettend veel verjaardagservaring. Ik sprak uitgebreid met de schoonvader van de jarige die zijn verjaardag al 100 keer  had gevierd en het eind van deze maand 101 wordt. Meer dan een eeuw oud en nog zo helder van geest als maar zijn kan. Om jaloers op te worden. Ja, het lijf laat het een beetje afweten. Een oog functioneert niet of nauwelijks meer, maar dat verhindert hem niet om tot een van de nieuwe gasten te zeggen: “Prettig kennis te maken, ik zie maar met één oog, maar dat oog ziet goed dat u een mooie dame bent.” Een honderdjarige op de charmeurstoer, zonder omhaal en duidelijk. Ik mag dat wel. Complimenten kunnen niet genoeg gegeven worden. Ik vraag hem hoe hij zijn dagen doorbrengt. Hij heeft nog contact met zijn vroegere paardenvrienden, houdt zijn Italiaans nog een beetje bij en luistert veel naar klassieke muziek. Graag zou hij Mahlers vijfde nog een willen horen in het Concertgebouw. Ik informeer naar zijn geheime recept om zo oud te worden. “Optimisme, anders niet.” Als hij hoort dat ik trouwambtenaar ben, spreekt hij met mij af dat ik dat, als hij ooit weer zou trouwen, mag doen. “Dan heb je  weer wat om naar uit te kijken!” 100 jaar kijken me lachend aan.

1 reacties op Jarig

  1. kleindochter van de 100 jarige schreef:

    leuk!

Geef een reactie

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *