Klasse

Het Sociaal en Cultureel Planbureau (SCP) heeft gesproken en zichzelf verrast. Het ontdekte, zo maar ineens lijkt het, dat Nederland in te delen is in 6 groepen. Een duidelijke toplaag, een duidelijke onderlaag en daar tussen in  nog vier klassen, gevarieerd naar geld, opleiding en levensstijl. Eens even kijken waar ik volgens het SCP thuis hoor. Een van de zes groepen lijkt wel naar mij genoemd te zijn. Dat is de groep van de ‘comfortabel gepensioneerde’. De omschrijving die mijn krant geeft is wel niet helemaal op mij van toepassing. Ik voel mij wel een comfortabel gepensioneerde, maar ik ben niet laag opgeleid, ik beheers het Engels wel redelijk en ben niet helemaal een digibeet. In tegenstelling tot de omschrijving van de groepskenmerken bezoek ik nauwelijks een gebedshuis en ben al helemaal geen CDA-, VVD- of D66-stemmer. Wat dan weer wel volledig klopt, is dat ik in een koophuis woon met nog al wat overwaarde. De gemiddelde geluksscore die bij mijn klasse hoort is 7,6. En daar kan ik mij redelijk wel in vinden.
Laat zo’n klassenindeling gebaseerd op een onderzoek onder 3.000 mensen nu iets zien wat we nog niet wisten?  In mijn studententijd leerde ik bij sociologie een andere klassenindeling. Een mooi rijtje van hoog naar laag: upper class, middle class en lower class. En die drie klassen waren dan ook nog weer ieder onderverdeeld in upper, middle en lower. In totaal dus negen klassen. Wereldverbeteraars als wij in die tijd waren, was onze opleiding er op gericht de mensheid met sociaal-culturele middelen een stap in de in onze ogen goede richting te helpen. Dat kon op een paar manieren. Door iemand een treetje hoger op de maatschappelijke ladder te helpen en hem van middle lower class naar upper lower class te bevorderen door scholing, toen nog ‘éducation permanente’ geheten of meer revolutionair te streven naar een klasseloze maatschappij en daarbij te kiezen voor eerlijk delen door het spreiden van kennis, macht en inkomen. Dat is maar ten dele gelukt. In die voorbije  50 jaar tussen mijn opleiding en nu zijn er, constateert het SCP,  nieuwe verschillen gekomen. Tussen rijk en arm, jong en oud, autochtoon en allochtoon. Groepen die zich meer en meer van elkaar afsluiten. Er is nog heel veel sociaal-cultureel werk aan de winkel. Maar dat laat ik, comfortabel gepensioneerde, graag aan de werkende middengroep over.