Ochtendrituelen zijn heilig. Ze geven structuur aan mijn dag. Het vaste patroon, onvoorziene omstandigheden voorbehouden, geeft een kader aan mijn leven. Ik ben meestal wakker zo rond de tijd dat de wekker zou moeten afgaan. Die wekker staat meestal aan voor Gade. Die heeft nog werk. Ik alleen een bestaan. Ik sta op, schiet mijn pantoffels aan. Van die klassieke geruite, die ik alleen in Frankrijk nog in de winkels zie en dan ook daar heb gekocht. Ik stommel de trap af. Het nog niet helemaal wakkere evenwichtsorgaan corrigerend door mij stevig aan de leuning vast te houden. Aan het eind van de gang, bij de voordeur ligt op doordeweekse dagen mijn verse NRC Next te wachten. Met die krant trek ik mij dan terug en lees daar de column van Renske of Marcel, bekijk de middenfoto en zie of ik de kruiswoordpuzzel van de dag er voor goed heb opgelost. De dag is begonnen.
Vanochtend het zelfde ritueel. Met een grote uitzondering. Er ligt geen krant op het eind van de gang op mij te wachten. Niets. Slechts een lege deurmat. De ondragelijk leegheid van het bestaan verkilt mij. Geen krant. Hoe nu het ritueel voort te zetten. Geen Renske (of was het de beurt aan Marcel?), geen middenfoto en geen puzzel. Ik bel naar de servicedienst van de krant. Uiteraard een keuzemenu. De ingeblikte stem vraagt mijn postcode en huisnummer. Ze herhaalt wat ik ingesproken heb en vraagt of het klopt. Ik verwacht dat ik nu een 1 of een 2 moet indrukken. Na enige stilte herhaalt ze de vraag of het klopt. Ik moet gewoon antwoorden met ja. Sta ik daar om kwart voor acht ’s ochtends een beetje bĂȘte met een machine te praten! De machine vertelt me dat ze van mijn klacht nota zal nemen, maar dat de NRC Next geen nabezorgservice kent. Zo’n krant ga ik ook oprichten. Laat mensen abonnementsgeld betalen en bezorg niks. Hoef geen krant te schrijven, niet te drukken, niet te bezorgen. Dat is snel verdienen.
Voor de zekerheid kijk ik later of er achter de andere voordeur, we wonen tenslotte in een samengevoegd boven- en benedenhuis, wel een krant ligt. Ja, dus. Is de krant bij de buren bezorgd. Goed dat we dat in dit geval zelf zijn.
Archieven
- oktober 2021
- juli 2021
- mei 2021
- april 2021
- maart 2021
- februari 2021
- januari 2021
- december 2020
- november 2020
- oktober 2020
- september 2020
- augustus 2020
- juli 2020
- juni 2020
- mei 2020
- april 2020
- maart 2020
- februari 2020
- januari 2020
- december 2019
- november 2019
- oktober 2019
- september 2019
- augustus 2019
- juli 2019
- juni 2019
- mei 2019
- april 2019
- maart 2019
- februari 2019
- januari 2019
- december 2018
- november 2018
- oktober 2018
- september 2018
- augustus 2018
- juli 2018
- juni 2018
- mei 2018
- april 2018
- maart 2018
- februari 2018
- januari 2018
- december 2017
- november 2017
- oktober 2017
- september 2017
- augustus 2017
- juli 2017
- juni 2017
- mei 2017
- april 2017
- maart 2017
- februari 2017
- januari 2017
- december 2016
- november 2016
- oktober 2016
- september 2016
- augustus 2016
- juli 2016
- juni 2016
- mei 2016
- april 2016
- maart 2016
- februari 2016
- januari 2016
- december 2015
- november 2015
- oktober 2015
- september 2015
- augustus 2015
- juli 2015
- juni 2015
- mei 2015
- april 2015
- maart 2015
- februari 2015
- januari 2015
- december 2014
- november 2014
- oktober 2014
- september 2014
- augustus 2014
- juli 2014
- juni 2014
- mei 2014
- april 2014
- maart 2014
- februari 2014
- januari 2014
- december 2013
- november 2013
- oktober 2013
- september 2013
- augustus 2013
- juli 2013
- juni 2013
- mei 2013
- april 2013
- maart 2013
- februari 2013
- januari 2013
- december 2012
- november 2012
- oktober 2012
- september 2012
- augustus 2012
- juli 2012
- juni 2012
- mei 2012
- april 2012
- maart 2012
- februari 2012
- januari 2012
- december 2011
- november 2011
- oktober 2011
- september 2011
- augustus 2011
- juli 2011
- juni 2011
- mei 2011
- april 2011
- maart 2011
- februari 2011
- januari 2011
- december 2010
- november 2010
- oktober 2010
- september 2010
- augustus 2010
Links