Krombekstrandloper

Het zou een rustige dag worden. De Grote Dossier Moddergatdag. Op de een of ander manier lukte dat ook, maar als je nagaat wat een mens op een rustige dag allemaal kan doen, hoeveel mensen je dan kunt ontmoeten, wordt het je onrustig te moede. Ga maar na. Ik rijd 250 kilometer om gehoor te geven aan de vriendelijke uitnodiging van blogneef om deze dag mee te maken. Hij heeft een oud vissershuisje in het altijd rustige, zeg maar  gerust slaperige Moddergat, aan het randje van het Wad, nog net op het land. De gasten, allemaal lezers van zijn blog, komen vanuit het hele land. 20 mensen, met een oververtegenwoordiging van schouwburgdirecteuren.
Het is nog een hele toer de plaats van bestemming te bereiken. Dat is het Garnalenfabriekje, nu in gebruik als wat ze in Frankrijk een ‘salle polyvalente’ zouden noemen. In Moddergat wordt 1 keer per 4 jaar een dorpsfeest gevierd. En dat is net op deze dag. Het. dorp is uitbundig gepavoiseerd. Daar heb je als automobilist weinig last van. Erger is de optocht. 4 of 5 versierde carnavalswagens, met drinkende mannen en veel harde muziek, die in volstrekte wanorde de 4 straten van het dorp doorkruisen. Het dorp heeft een 3-sprong, nu bezet door 3 wagens, die elk 10 centimeter breder lijken dan de straat toestaat. Wij slalommen door het dorpsfeest. Andere gasten lopen op de laatste 1,5 kilometer een vertraging van 3 kwartier op. Ik stel mijn beeld van het rustieke dorpse Moddergat faliekant bij.
De dag begint met handjes schudden, koffiedrinken en picknicken. Niet op de dijk. Het giet, de meervoudig te gebruiken zaal biedt uitkomst. En dan ontrolt het programma zich. Op naar de vogelkijkhut. Een vogelaar wordt overvallen door 20 kwetterende bloggasten. Ik zie met mijn toneelkijkertje heel veel vogels. Grote en kleine. Hij zegt dat hij met zijn telescoopkijker een krombekstrandlopertje ziet. Ik niet. We trekken verder. Bezoeken een paradijslijke woonstee, doorkruisen Friese wateren, eten lang en genoeglijk, zien de zon ondergaan en zitten rond het vuur. En worden moe van het praten, van het praten met elkaar (Nolens).

Eén reactie op Krombekstrandloper

  1. Peter Vissers schreef:

    Ha Jan,
    Leuke blog. Ondanks de salle polyvalente en het gepavoiseerde dorp blijven de feestvierders voor mij gewoon zuipende boeren die rotherrie maken. Dit type mens lijkt momenteel goed vertegenwoordigd in Nederland. Heeft er vast mee te maken dat Rutte Nederland heeft teruggegeven aan ‘de mensen’. Dat iemand vier jaar spaart en in die vier jaar niks anders weet te bedenken dan zijn centen uit te geven aan het met een fles bier in de hand door het dorp te raggen op een platte wagen onder begeleiding van konijnenmuziek vind ik ook weer wel iets amusants hebben. Als wolkelaar houd ik meer van stilte. Toegegeven, een volstrekt verwerpelijke linkse voorkeur.
    Groet,
    Peter

Laat een antwoord achter aan Peter Vissers Reactie annuleren

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *