Levensvraag

Naast de zaterdagse bijeenkomsten komt mijn koffieclub vier keer per jaar bij elkaar om wat dieper op een onderwerp in te gaan. Na een eenvoudige  maaltijd het gesprek. Dit keer bij mij en dat betekende ook dat ik het onderwerp mocht bepalen.  Het werd een intieme en kostbare avond. Hierbij  de tekst die ik als inleidende uitnodiging schreef.
Levensvraag of overbodig hersenspinsel.
Voltaire heeft ooit gezegd dat als God niet bestond hij uitgevonden moest worden. Nietsche heeft jaren geleden gezegd dat God dood is. Ik ben vele jaren op zeer diverse niveaus actief geweest in de geïnstitutionaliseerde kerk. Ik was voorzitter van het kerkbestuur, lid van de dekenale adviesraad, lid van de diocesane pastorale raad en werkte nauw samen met bisschoppen Alfrink, Willebrands en Bluyssen. En al die tijd maakte ik mij niet of nauwelijks druk over godsbeelden, maar voelde mij opgenomen in de warme gemeenschap van mensen die zich lieten inspireren door Jezus van Nazareth. Voor mij het best verwoord in Mat. 6:25-34.
Ik heb het instituut kerk al jaren geleden achter mij gelaten. Meer nog de kerk heeft mij uitgezwaaid. Maar de eeuwigdurende merktekens zijn niet te verwijderen. Je kunt je er niets meer van aantrekken, maar ze blijven zitten.
Soms (geregeld) verlang ik terug naar de warme geborgenheid van mijn kerk van destijds. Ik ben nog steeds op zoek naar een gemeenschap waar ik me thuis voel. Ik heb geen flauw idee dat als god zou bestaan hoe hij of zij er uitziet. Ik klamp me dan vaak ook maar vast aan wat Gerard Reve ooit dichtte:
DAGSLUITING
Eigenlijk geloof ik niets,
en twijfel ik aan alles, zelfs aan U.
Maar soms, wanneer ik denk dat Gij waarachtig leeft,
dan denk ik, dat Gij Liefde zijt, en eenzaam,
en dat, in dezelfde wanhoop, Gij mij zoekt
zoals ik U.
De meesten van jullie zullen, net als ik zijn opgevoed in een tijd dat de vanzelfsprekendheid van het nest waar je uit kwam bepaalde hoe je het al dan niet doorvoelde geloof vorm gaf. Ik ben benieuwd hoe sporen daarvan, het erfgoed nog een rol speelt in jullie bestaan, hoe je daar mee om gaat of dat het op geen enkele manier het antwoord bepaalt op de vraag waarom je hier op aarde bent.